హిందూ గ్రంధాలు వ్రాయబడిన భాష ఏది?
సంస్కృతం హిబ్రూ మరియు లాటిన్ కంటే పాతది. ఆంగ్ల భాషలో మొదటి పదాలు సంస్కృతం నుండి వచ్చాయి. PBS వీడియో THE STORY OF ENGLISH ప్రకారం తల్లి అనే పదం సంస్కృత పదం MATA నుండి వచ్చింది మరియు తండ్రి సంస్కృత పదం PITA నుండి వచ్చింది. GEOMETRY అనే పదం GYAAMITI అనే సంస్కృత పదం నుండి వచ్చింది అంటే నమ్మండి లేదా నమ్మకండి, అంటే భూమిని కొలవడం. TRIGONOMETRY అనే పదం TRIKONAMITI అనే పదం నుండి వచ్చింది, దీని అర్థం త్రిభుజాకార రూపాలను కొలవడం. సంస్కృతం, అంటే "సంస్కృతి లేదా శుద్ధి" అని అర్ధం, ఇది భారతదేశం యొక్క శాస్త్రీయ భాష మరియు ఇది ప్రపంచంలోనే పురాతన మరియు అత్యంత క్రమబద్ధమైన భాష. ఫోర్బ్స్ మ్యాగజైన్, (జూలై, 1987) ఇలా వ్రాసింది: సంస్కృతం అన్ని యూరోపియన్ భాషలకు తల్లి మరియు కంప్యూటర్ సాఫ్ట్వేర్కు అత్యంత అనుకూలమైన భాష.
1 *సృష్టి * ఎలా ఏర్పడ్డది
2 సృష్టి కాల చక్రం ఎలా నడుస్తుంది
3 మనిషిలో ఎన్ని తత్వాలున్నాయి
( సృష్ఠి ) ఆవిర్బావము.
1 ముందు (పరాపరము) దీనియందు శివం పుట్టినది
2 శివం యందు శక్తి
3 శక్తి యందు నాధం
4 నాధం యందు బిందువు
5 బిందువు యందు సదాశివం
6 సదాశివం యందు మహేశ్వరం
7 మహేశ్వరం యందు ఈశ్వరం
8 ఈశ్వరం యందు రుద్రుడు
9 రుద్రుని యందు విష్ణువు
10 విష్ణువు యందు బ్రహ్మ
11 బ్రహ్మ యందు ఆత్మ
12 ఆత్మ యందు దహరాకాశం
13 దహరాకాశం యందు వాయువు
14 వాయువు యందు అగ్ని
15 ఆగ్ని యందు జలం
16 జలం యందు పృథ్వీ.
17. పృథ్వీ యందు ఓషధులు
18. ఓషదుల వలన అన్నం
19. ఈ అన్నము వల్ల...... నర , మృగ , పశు , పక్షి ,వృక్ష , స్థావర జంగమాదులు పుట్టినవి.
( సృష్ఠి ) కాల చక్రం.
పరాశక్తి ఆదీనంలో నడుస్తుంది.
ఇప్పటివరకు ఎంతో మంది శివులు
ఎంతోమంది విష్ణువులు
ఎంతోమంది బ్రహ్మలు వచ్చారు
ఇప్పటివరకు 50 బ్రహ్మలు వచ్చారు.
ఇప్పుడు నడుస్తుంది 51 వాడు.
1 కృతాయుగం
2 త్రేతాయుగం
3 ద్వాపరయుగం
4 కలియుగం
నాలుగు యుగాలకు 1 మహయుగం.
71 మహ యుగాలకు 1మన్వంతరం.
14 మన్వంతరాలకు ఒక సృష్ఠి (ఒక కల్పం.)
15 సందులకు ఒక ప్రళయం (ఒక కల్పం)
1000 యుగాలకు బ్రహ్మకు పగలు (సృష్ఠి) .
1000 యుగాలకు ఒక రాత్రి (ప్రళయం.)
2000 యుగాలకు ఒక దినం.
ఇప్పుడు బ్రహ్మ వయస్సు 51 సం.
ఇప్పటివరకు 27 మహ యుగాలు గడిచాయి.
1 కల్పంకు 1 పగలు 432 కోట్ల సంవత్సరంలు.
7200 కల్పాలు బ్రహ్మకు 100 సంవత్సరములు.
14 మంది మనువులు.
ఇప్పుడు వైవస్వత మనువులో ఉన్నాం.
శ్వేతవరాహ యుగంలో ఉన్నాం.
5 గురు భాగాన కాలంకు 60 సం
1 గురు భాగాన కాలంకు 12 సం
1 సంవత్సరంకు 6 ఋతువులు.
1 సంవత్సరంకు 3 కాలాలు.
1 రోజుకు 2 పూటలు పగలు రాత్రి
1 సం. 12 మాసాలు.
1 సం. 2 ఆయనాలు
1సం. 27 కార్తెలు
1 నెలకు 30 తిధులు
27 నక్షత్రాలు - వివరణలు
12 రాశులు
9 గ్రహాలు
8 దిక్కులు
108 పాదాలు
1 వారంకు 7 రోజులు
పంచాంగంలో 1 తిధి. 2 వార. 3 నక్షత్రం. 4 కరణం. 5 యోగం.
సృష్ఠి యావత్తు త్రిగుణములతోనే ఉంటుంది.
దేవతలు జీవులు చెట్లలో అన్ని వర్గంలలో మూడే గుణములు ఉంటాయి.
1 సత్వ గుణం
2 రజో గుణం
3 తమో గుణం
( పంచ భూతంలు ఆవిర్భావం )
1 ఆత్మ యందు ఆకాశం
2 ఆకాశం నుండి వాయువు
3 వాయువు నుండి అగ్ని
4 అగ్ని నుండి జలం
5 జలం నుండి భూమి అవిర్బవించాయి.
5 ఙ్ఞానేంద్రియంలు
5 పంచ ప్రాణంలు
5 పంచ తన్మాత్రలు
5 ఆంతర ఇంద్రియంలు
5 కర్మఇంద్రియంలు = 25 తత్వంలు
1 ( ఆకాశ పంచికరణంలు )
ఆకాశం - ఆకాశంలో కలవడం వల్ల ( జ్ఞానం )
ఆకాశం - వాయువులో కలవడం వల్ల ( మనస్సు )
ఆకాశం - అగ్నిలో కలవడం వల్ల ( బుద్ది )
ఆకాశం - జలంతో కలవడంవల్ల ( చిత్తం )
ఆకాశం - భూమితో కలవడంవల్ల ( ఆహంకారం ) పుడుతుతున్నాయి
2( వాయువు పంచీకరణంలు )
వాయువు - వాయువుతో కలవడం వల్ల ( వ్యాన)
వాయువు - ఆకాశంతో కలవడంవల్ల ( సమాన )
వాయువు - అగ్నితో కలవడంవల్ల ( ఉదాన )
వాయువు - జలంతో కలవడంవల్ల ( ప్రాణ )
వాయువు - భూమితో కలవడంవల్ల ( అపాన ) వాయువులు పుడుతున్నాయి.
3 ( అగ్ని పంచీకరణములు )
అగ్ని - ఆకాశంతో కలవడంవల్ల ( శ్రోత్రం )
అగ్ని - వాయువుతో కలవడంవల్ల ( వాక్కు )
అగ్ని - అగ్నిలో కలవడంతో ( చక్షువు )
అగ్ని - జలంతో కలవడంతో ( జిహ్వ )
అగ్ని - భూమితో కలవడంతో ( ఘ్రాణం ) పుట్టెను.
4 ( జలం పంచికరణంలు )
జలం - ఆకాశంలో కలవడంవల్ల ( శబ్దం )
జలం - వాయువుతో కలవడంవల్ల ( స్పర్ష )
జలం - అగ్నిలో కలవడంవల్ల ( రూపం )
జలం - జలంలో కలవడంవల్ల ( రసం )
జలం - భూమితో కలవడం వల్ల ( గంధం )పుట్టెను.
5 ( భూమి పంచికరణంలు )
భూమి - ఆకాశంలో కలవడంవల్ల ( వాక్కు )
భూమి - వాయువుతో కలవడం వల్ల ( పాని )
భూమి - అగ్నితో కలవడంవల్ల ( పాదం )
భూమి - జలంతో కలవడంతో ( గూహ్యం )
భూమి - భూమిలో కలవడంవల్ల ( గుదం ) పుట్టెను.
( మానవ దేహ తత్వం ) 5 ఙ్ఞానేంద్రియంలు
1 శబ్ద
2 స్పర్ష
3 రూప
4 రస
5 గంధంలు.
5 ( పంచ తన్మాత్రలు )
1 చెవులు
2 చర్మం
3 కండ్లు
4 నాలుక
5 ముక్కు
5 ( పంచ ప్రాణంలు )
1 అపాన
2 సామనా
3 ప్రాణ
4 ఉదాన
5 వ్యాన
5 ( అంతఃర ఇంద్రియంలు ) 5 ( కర్మేంద్రియంలు )
1 మనస్సు
3 బుద్ది
3 చిత్తం
4 జ్ఞానం
5 ఆహంకారం
1 వాక్కు
2 పాని
3 పాదం
4 గుహ్యం
5 గుదం
6 ( అరిషడ్వర్గంలు )
1 కామం
3 క్రోదం
3 మోహం
4 లోభం
5 మదం
6 మాత్సర్యం
3 ( శరీరంలు )
1 స్థూల శరీరం
2 సూక్ష్మ శరీరం
3 కారణ శరీరం
3 ( అవస్తలు )
1 జాగ్రదావస్త
2 స్వప్నావస్త
3 సుషుప్తి అవస్త
6 ( షడ్బావ వికారంలు )
1 ఉండుట
2 పుట్టుట
3 పెరుగుట
4 పరినమించుట
5 క్షిణించుట
6 నశించుట
6 ( షడ్ముర్ములు )
1 ఆకలి
2 దప్పిక
3 శోకం
4 మోహం
5 జర
6 నాధం
.7 ( కోశములు ) ( సప్త ధాతువులు )
1 చర్మం
2 రక్తం
3 మాంసం
4 మేదస్సు
5 మజ్జ
6 ఎముకలు
7 శుక్లం
3 ( జీవి త్రయంలు )
1 విశ్వుడు
2 తైజుడు
3 ప్రఙ్ఞుడు
3 ( కర్మత్రయంలు )
1 ప్రారబ్దం కర్మలు
2 అగామి కర్మలు
3 సంచిత కర్మలు
5 ( కర్మలు )
1 వచన
2 ఆదాన
3 గమన
4 విస్తర
5 ఆనంద
3 ( గుణంలు )
1 సత్వ గుణం
2 రజో గుణం
3 తమో గుణం
9 ( చతుష్ఠయములు )
1 సంకల్ప
2 అధ్యాసాయం
3 ఆభిమానం
4 అవధరణ
5 ముదిత
6 కరుణ
7 మైత్రి
8 ఉపేక్ష
9 తితిక్ష
10 ( 5 పంచభూతంలు పంచికరణ చేయనివి )
( 5 పంచభూతంలు పంచికరణం చేసినవి )
1 ఆకాశం
2 వాయువు
3 ఆగ్ని
4 జలం
5 భూమి
14 మంది ( అవస్థ దేవతలు )
1 దిక్కు
2 వాయువు
3 సూర్యుడు
4 వరుణుడు
5 అశ్వీని దేవతలు
6 ఆగ్ని
7 ఇంద్రుడు
8 ఉపేంద్రుడు
9 మృత్యువు
10 చంద్రుడు
11 చతర్వకుడు
12 రుద్రుడు
13 క్షేత్రజ్ఞుడు
14 ఈశానుడు
10 ( నాడులు ) 1 ( బ్రహ్మనాడీ )
1 ఇడా నాడి
2 పింగళ
3 సుషుమ్నా
4 గాందారి
5 పమశ్వని
6 పూష
7 అలంబన
8 హస్తి
9 శంఖిని
10 కూహు
11 బ్రహ్మనాడీ
10 ( వాయువులు )
1 అపాన
2 సమాన
3 ప్రాణ
4 ఉదాన
5 వ్యాన
6 కూర్మ
7 కృకర
8 నాగ
9 దేవదత్త
10 ధనంజమ
7 ( షట్ చక్రంలు )
1 మూలాధార
2 స్వాదిస్థాన
3 మణిపూరక
4 అనాహత
5 విశుద్ది
6 ఆఙ్ఞా
7 సహస్రారం
( మనిషి ప్రమాణంలు )
96 అంగుళంలు
8 జానల పోడవు
4 జానల వలయం
33 కోట్ల రోమంలు
66 ఎముకలు
72 వేల నాడులు
62 కీల్లు
37 ముారల ప్రేగులు
1 సేరు గుండే
అర్ద సేరు రుధిరం
4 సేర్లు మాంసం
1 సేరెడు పైత్యం
అర్దసేరు శ్లేషం
( మానవ దేహంలో 14 లోకాలు ) పైలోకాలు 7
1 భూలోకం - పాదాల్లో
2 భూవర్లలోకం - హృదయంలో
3 సువర్లలోకం - నాభీలో
4 మహర్లలోకం - మర్మాంగంలో
5 జనలోకం - కంఠంలో
6 తపోలోకం - భృమద్యంలో
7 సత్యలోకం - లాలాటంలో
అధోలోకాలు 7
1 ఆతలం - అరికాల్లలో
2 వితలం - గోర్లలో
3 సుతలం - మడమల్లో
4 తలాతలం - పిక్కల్లో
5 రసాతలం - మొకాల్లలో
6 మహతలం - తోడల్లో
7 పాతాళం - పాయువుల్లో
( మానవ దేహంలో సప్త సముద్రంలు )
1 లవణ సముద్రం - మూత్రం
2 ఇక్షి సముద్రం - చెమట
3 సూర సముద్రం - ఇంద్రియం
4 సర్పి సముద్రం - దోషితం
5 దది సముద్రం - శ్లేషం
6 క్షీర సముద్రం - జోల్లు
7 శుద్దోక సముద్రం - కన్నీరు
( పంచాగ్నులు )
1 కాలాగ్ని - పాదాల్లో
2 క్షుదాగ్ని - నాభిలో
3 శీతాగ్ని - హృదయంలో
4 కోపాగ్ని - నేత్రంలో
5 ఙ్ఞానాగ్ని - ఆత్మలో
7 ( మానవ దేహంలో సప్త దీపంలు )
1 జంబుా ద్వీపం - తలలోన
2 ప్లక్ష ద్వీపం - అస్తిలోన
3 శాక ద్వీపం - శిరస్సుపైన
4 శాల్మల ధ్వీపం - చర్మంన
5 పూష్కార ద్వీపం - గోలమందు
6 కూశ ద్వీపం - మాంసంలో
7 కౌంచ ద్వీపం - వెంట్రుకల్లో
10 ( నాధంలు )
1 లాలాది ఘోష - నాధం
2 భేరి - నాధం
3 చణీ - నాధం
4 మృదంగ - నాధం
5 ఘాంట - నాధం
6 కీలకిణీ - నాధం
7 కళ - నాధం
8 వేణు - నాధం
9 బ్రమణ - నాధం
10 ప్రణవ - నాధం
*ఆకాశం భూమి చుట్టూ ఉంది. ఆకాశంలో నక్షత్రాలు గ్రహాలు ఉన్నాయి. భూమి గుండ్రంగా ఉంది. కాబట్టి విశ్వం అంతా కూడా ఒక గుండ్రటీ ఆకారం అనుకుంటే ఆ గుండ్రం మొత్తం 360 డిగ్రీల కోణంలో ఉంటుంది. ఈ 360 డిగ్రీలను సమ భాగాలుగా విభజన చేస్తే 30 డిగ్రీల భాగం తో మొత్తంగా 12 గదులు ఏర్పడతాయి. ఈ 12 గదులలో ఉన్న నక్షత్రాల సమూహం నక్షత్ర రాశిగా చెప్పబడుతుంది.అనగా 12 నక్షత్ర రాశులు ఏర్పడ్డాయి. అటువంటి రాశులు ఆకాశం మొత్తం వృత్తాకారంలో భూమి చుట్టూ 360 డిగ్రీ కోణంలో ప్రయాణం చేస్తూ ఉంటాయి. భూమి సూర్యుని చుట్టూ తిరిగి రావడానికి దాదాపు 360 నుండి 365 రోజులు పడుతుంది. అదే సమయంలో చంద్రుడు భూమిని చుట్టూ తిరుగుతూ ఒక్కొక్క నక్షత్రంతో కలసి ప్రయాణం చేస్తూ ఉంటాడు. ఆ విధంగా చంద్రుడు 27 నక్షత్రాలతో జత కలిసి ప్రయాణం చేస్తూ ఉంటాడు. అందువల్ల ఒక్కొక్క నక్షత్రం భూమి చుట్టూ తిరిగే కాలాన్ని నాలుగు భాగాలుగా విభజన చేస్తే మొత్తంగా 27 నక్షత్రాలు వివిధ కాలాలలో 27×4=108 భాగాలుగా విభజన చెందుతుంది. ఈ 108 భాగాలు 12 నక్షత్ర రాశులకు విభజన చేస్తే ఒక్కొక్క రాసి తొమ్మిది పాదాలను పొందుతుంది. 108÷12= 9 . ఆ విధంగా ప్రతి నక్షత్రము ఒక రాశిలో నుండి మరో రాశిలో ప్రయాణం చేస్తూ తొమ్మిది పాదాలను పూర్తి చేయడానికి ఒక నక్షత్రం నాలుగు పాదాలు మరో నక్షత్రం నాలుగు పాదాలు మరో నక్షత్రం ఒక పాదం పూర్తి చేస్తాయి. (ఒక నక్షత్రం భూమి చుట్టూ తిరగడానికి 360 డిగ్రీ కోణంలో నాలుగు భాగాలుగా చేస్తే ఒక్కొక్కటి 90 డిగ్రీలు.) ఇక జన్మ నక్షత్రాన్ని సమయాన్ని బట్టి చంద్రుడు నక్షత్రంతో కూడిన సమయాన్ని అనుసరించి జన్మరాశి నిశ్చయం అవుతుంది. రాశులలో నక్షత్రాలు ఇమిడి ఉంటాయి. 1) మేష రాశిలో భరణి కృత్తిక భూమి చుట్టూ నాలుగు పాదాలు పూర్తి చేస్తుంది మరియు రోహిణి నక్షత్రము ఒక పాదం పూర్తి చేసి ఉంటుంది.
2) వృషభ రాశిలో రోహిణి మూడు పాదాలు, మృగశిర నాలుగు పాదాలు, ఆరుద్ర రెండు పాదాలు పూర్తి చేస్తుంది.
ఈ విధంగా ఒక నక్షత్రం నాలుగు పాదాలు నిండిన తర్వాత మరొక నక్షత్రం క్రమానుసారం తొమ్మిది పాదాలను పూర్తి చేస్తూ ఒక రాసిని నింపుతుంది. ఈ విధంగా 12 నక్షత్ర రాశులు తొమ్మిది పాదాల నక్షత్ర గమనాన్ని కలిగి మొత్తంగా 108 పాదాల నక్షత్ర గమనాన్ని కలిగి ఉంటుంది.
ఇటువంటి సూక్ష్మ బుద్ధి సనాతన హిందూ జ్యోతిష్య శాస్త్రంలో ఉంది. ఇంకా గ్రహాల భ్రమణాన్ని అనుసరించి ఒక్కొక్క గ్రహణం తన చుట్టూ పరిబ్రమించే విధానాన్ని సమయాన్ని బట్టి జాతకంలో సూర్యుడు చంద్రుడు బుధుడు గురుడు శుక్రుడు శని రాహువు కేతువు అంగారకుడు గదులలో ప్రవేశం చేసి భూమిపై జీవి యొక్క జీవనాన్ని ప్రభావితం చేస్తూ తన శక్తిని ప్రకటిస్తాడు.
🍁 కాలచక్రం 🍁
ప్రాచీన శాస్త్రవేత్తల కాలగణనం :
1. కాలగణనం
2. రోజులు
3. వారాలు
4. పక్షాలు
5. నెలలు
6. ఋతువులు - కాలాలు
7. సంవత్సరాలు
8. తిధులు
9. నక్షత్రాలు
10. రాశులు
11. క్యాలండర్
ప్రాచీన శాస్త్రవేత్తల కాలగణనం :
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
1 క్రాంతి = 1 సెకెండులోని 34,000లో భాగం
1 త్రుటి = 1 సెకెండులో 300వ వంతు
1 త్రుటి = 1 లవము, లేశము
2 లవములు = 1 క్షణం
30 క్షణములు = 1 విపలం
60 విపలములు = 1 పలం
60 పలములు = 1 చడి (సుమారు 24 నిమిషాలు)
2.5 చడి = 1 హొరా (ఒక గంట)
24 హొ = 1 దినం
రెప్ప పాటుకాలం = 1 సెకను
60 సెకన్లు = 1 నిమిషం
60 నిమిషాలు = 1 గంట
24 గంటలు = 1 రోజు లేక దినం
7 దినములు = ఒక సప్తాహం, వారం
15 రోజులు = 1 పక్షము
4 సప్తాహాలు = 1 నెల
2 నెలలు = 1 ఋతువు
2 ఋతువులు = 1 కాలం
6 ఋతువులు = ఒక సంవత్సరం
100 సంవత్సారాలు = ఒక శతాబ్దం
10 శతాబ్దాలు = ఒక సహస్రాబ్దం
432 సహస్రాబ్దాలు = ఒక కలియుగం
(4,32,000 సం//)
రెండు కలియుగాలు = ఒక ద్వాపరయుగం
(8,64,000)
కలియుగం + ద్వాపరయుగం = ఒక త్రేతాయుగం
(12,96,000)
కలియుగం + త్రేతాయుగం = ఒక కృతయుగం లేదా సత్యయుగం (17,28,000)
10 యుగాలు = ఒక మహాయుగం (43 లక్షల 20 వేల సంవత్సరాలు)
1000 మహాయుగాలు = ఒక కల్పం 43 కోట్ల 23 లక్షల వత్సరాలు
2.రోజులు:
^^^^^^^^^^^
రెప్పపాటు కాలం = ఒక సెకను
60 సెకన్లు = ఒక నిముషం
60 నిముషాలు = ఒక గంట (లేదా)
రెండున్నర గడియలు = ఒక గంట
24 గంటలు ఒక రోజు (లేదా)
60 గడియలు ఒక రోజు
సూర్యుడు ఉదయించినది మొదలు అస్తమించే వరకు గల కాలం పగలు.
సూర్యుడు అస్తమించినది మొదలు మరల ఉదయించే వరకు గల కాలం రాత్రి.
ఒక పగలు, ఒక రాత్రి కలసి ఒక రోజు.
ఏడు రోజులు ఒక వారం.
౩.వారాలు :
^^^^^^^^^^^^
1. ఆదివారము, Sunday
2. సోమవారము, Monday
3. మంగళవారము, Tuesday
4. బుధవారము, Wednesday
5. గురువారము, Thursday
6. శుక్రవారము, Friday
7. శనివారము, Saturday
4.పక్షాలు :
^^^^^^^^^^^^
పదిహేను రోజులు ఒక పక్షం
అమావాస్య వెళ్లిన దగ్గరి నుంచి పౌర్ణమి వచ్చే వరకు శుక్ల పక్షం (లేక) శుద్ద పక్షం అని
పౌర్ణమి వెళ్లిన దగ్గరి నుంచి అమావాస్య వచ్చే వరకు కృష్ణ పక్షం (లేక) బహుళ పక్షం అంటారు.
కనుక నెలకు రెండు పక్షాలు ఉంటాయి.
పక్షానికి పదిహేను తిథులు:
1. పాడ్యమి
2. విదియ
3. తదియ
4. చవితి
5. పంచమి
6. షష్ఠి
7. సప్తమి
8. అష్టమి
9. నవమి
10. దశమి
11. ఏకాదశి
12. ద్వాదశి
13. త్రయోదశి
14. చతుర్దశి
15. పూర్ణిమ (లేక) అమావాస్య
5. నెలలు:
^^^^^^^^^^
1. చైత్రము
2. వైశాఖము
3. జేష్టము
4. ఆషాఢము
5. శ్రావణము
6. భాద్రపదము
7. ఆశ్వీజము
8. కార్తీకము
9. మార్గశిరము
10. పుష్యము
11. మాఘము
12. ఫాల్గుణము
6.ఋతువులు -- కాలాలు :
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
సంవత్సరానికి ఆరు ఋతువులు
వసంత ఋతువు ---- చైత్ర,, వైశాఖ మాసాలు
గ్రీష్మ ఋతువు ------ జ్యేష్ఠ, ఆషాఢ మాసాలు
వర్ష ఋతువు -------- శ్రావణ, భాద్రపద మాసాలు
శరత్ ఋతువు -------- ఆశ్వయుజ, కార్తీక మాసాలు
హేమంత ఋతువు ------- మార్గశిర, పుష్య మాసాలు
శిశిర ఋతువు --------- మాఘం, ఫాల్గుణం మాసాలు
7. కాలములు:
^^^^^^^^^^^^^
రెండు ఋతువులు ఒక కాలం. అంటే ఒక కాలము నాలుగు మాసాలు ఉంటుంది. కనుక సంవత్సరానికి మూడు కాలాలు. అవి...
1. వేసవి కాలం
2. వర్షా కాలం
3. శీతా కాలం
వేసవి కాలం ------- చైత్ర, వైశాఖ, జ్యేష్ఠ, ఆషాఢ మాసాలు.
వర్షా కాలం -------- శ్రావణ, భాద్రపద, ఆశ్వయుజ, కార్తీక మాసాలు.
శీతా కాలం -------- మార్గశిర, పుష్య, మాఘం, ఫాల్గుణం మాసాలు.
8 .తెలుగు సంవత్సరాలు:
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
1. ప్రభవ
2. విభవ
3. శుక్ల
4. ప్రమోదూత
5. ప్రజోత్పత్తి
6.అంగీరస
7. శ్రీముఖ
8. భావ
9. యువ
10. ధాత
11. ఈశ్వర
12. బహుధాన్య
13. ప్రమాది
14. విక్రమ
15. వృష
16. చిత్రభాను
17. స్వభాను
18. తారణ
19. పార్ధివ
20. వ్యయ
21. సర్వజిత్తు
22. సర్వధారి
23. విరోధి
24. వికృతి
25. ఖర
26. నందన
27. విజయ
28. జయ
29. మన్మథ
30. దుర్ముఖి
31. హేవిళంబి
32. విళంబి
33. వికారి
34. శార్వరి
35. ప్లవ
36. శుభకృతు
37. శోభకృతు
38. క్రోధి
39. విశ్వావసు
40. పరాభవ
41. ప్లవంగ
42. కీలక
43. సౌమ్య
44. సాధారణ
45. విరోధికృతు
46. పరీధావి
47. ప్రమాదీచ
48. ఆనంద
49. రాక్షస
50. నల
51. పింగళ
52. కాలయుక్త
53. సిద్ధార్ధి
54. రౌద్రి
55. దుర్మతి
56. దుందుభి
57. రుధిరోద్గారి
58. రక్తాక్షి
59. క్రోధన
60. అక్షయ
9.నక్షత్రాలు :
^^^^^^^^^^^^^
నక్షత్రాలు ఇరువై ఏడు
1. అశ్విని
2. భరణి
3. కృత్తిక
4. రోహిణి
5. మృగశిర
6. ఆర్ద్ర
7. పునర్వసు
8. పుష్యమి
9. ఆశ్లేష
10. మఖ
11. పుబ్బ
12. ఉత్తర
13. హస్త
14. చిత్త
15. స్వాతి
16. విశాఖ
17. అనూరాధ
18. జ్యేష్ఠ
19. మూల
20. పుర్వాషాఢ
21. ఉత్తరాషాఢ
22. శ్రవణం
23. ధనిష్ఠ
24. శతభిషం
25. పూర్వాభాద్ర
26. ఉత్తరాభాద్ర
27. రేవతి
10 .రాశులు:
^^^^^^^^^^^^
రాశులు పన్నెండు
1.మేషం, Aries
2.వృషభం, Taurus
౩.మిధునం, Gemini
4.కర్కాటకం, Cancer
5.సింహం, Leo
6.కన్య, Virgo
7.తుల, Libra
8.వృశ్చికం, Scorpio
9.ధనస్సు, Sagattarius
10.మకరం, Capricorn
11.కుంభం, Aquarius
12.మీనం, Pisces
11.క్యాలెండర్ కథ:
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
మానవ జీవితంలోని ప్రతి ముఖ్య ఘట్టానికీ ఓ కారణముంటుంది. అనేక ఘట్టాల ఆ సమాహారంలో లెక్కలేనన్ని వింతలు, విశేషాలు. కొన్ని వింతలు తాత్కాలికమైనవైతే, మరికొన్ని శాశ్వతమైనవి. శాశ్వతమైన ఆ వింతే .... మనిషి నిద్ర లేచినప్పటినుంచీ, పడుకునేవరకు, పుట్టిన నాటినుంచి, గిట్టే వరకు తోడు-నీడై, మార్గదర్శై, ఘడియ ఘడియకూ ఆధారభూతమైన కేలెండెర్ ఆవిష్కరణ. ఆ కేలెండెర్ ఎలా సృష్టించబడిందీ, ఎవరు, ఎలా, ఏ కాలంలో రూపకల్పన చేశారూ, నేటి కేలెండెర్ రూపానికి అది చేరుకోడానికి ఎన్ని మార్పులు చెందిందీ ఇప్పటికీ ఆశ్చర్యకరంగానే ఉంటుంది. ఎన్నో మార్పులూ, చేర్పులూ, ఎన్నెన్నో వింతలూ, విశేషాలతో ఏర్పడ్డ విశేషమే మనం వాడుతున్న ప్రస్తుత కేలెండెర్. ఆ రూపకల్పన పాతబడని విశేషమే కదా మనకి. కొత్త సంవత్సరం కొత్త కేలెండెర్ని ఎప్పుడుప్పుడు చూద్దామా అని ఎంతో ఉత్సుకతతో ఎదురుచూసే మీకు అసలా కేలెండెర్ ఎలా ఏర్పడిందో తెలుసుకోవాలని అంతే ఉత్సాహంగా ఉంది కదూ? ఐతే వెంటనే ఆ కేలెండెర్ కథలోకి వెళ్ళిపోదాం.
అతి ప్రాచీనకాలం నుంచీ రాత్రీ పగలూ, రాత్రీ పగలూ ఒక దాని వెనుక ఒకటి వస్తూండడం గమనిస్తూ వచ్చాడు మానవుడు. కాలగణనానికి అదొక అనువైన ప్రమాణంగా తోచింది. ఈనాటి సూర్యోదయం నుంచి రేపటి సూర్యోదయం వరకూ ఒక పగలూ, ఒక రాత్రీ కలిపి ఒక రోజుగా భావించి లెక్కలు కట్టడం ప్రారంభించాడు.ఆదిత్యయోగీ..
ఆ నాటి సగటు మానవ జీవితం 30 సంవత్సరాలే అనుకున్నా, రోజుల్లో లెక్కడితే 11 వేల రోజుల పైనే అనుకున్నా అయ్యేది. ఇన్ని రోజులు ఒకదాని తరువాత ఒకటి లేక్కపెట్టడంలో ఏన్నో తప్పులు వచ్చేవి. రోజు కంటే పెద్ద కాల ప్రమాణం అవసరం పెరిగింది. చందమామ అమావాస్య నుంచి పౌర్ణమి దాకా వృద్ది చెందటం, పౌర్ణమి నుంచి అమావాస్య దాకా క్షీణిస్తూ ఉండటం గమనించిన మానవుడికి ఒక అమావాస్య నుంచి మరుసటి అమావాస్య దాకా ఉన్న కాలం మరొక ప్రమాణంగా ఏర్పడింది.ఇది సుమారు ఇరవై తొమ్మిదిన్నర రోజులు. దీన్ని 'నెల ' అంటారు.మానవ జీవిత ప్రమాణం తెలియడానికి 11 వేల రోజులు లెక్కపెట్టనక్కర లేదు.360 నెలలు లెక్కిస్తే చాలు.
మానవుడు జంతువులను వేటాడుతూనో, పశువుల్ని మేవుకుంటూనో, దేశ ద్రిమ్మరిగా తిరిగే రోజుల్లో మాసానికి విశేష ప్రాముఖ్యం లేకపోయింది. అయితే వ్యవసాయం మొదలుపెట్టిన దగ్గర నుంచీ స్థిర జీవితానికి అలవాటు పడ్డాడు. వ్యవసాయం మీద ఋతువుల ప్రభావం ఎంతో ఉంది, సరైన ఋతువులో గింజలు చల్లాలి. వర్షాలు పడే రోజు చుసుకొని పంటలు వేయ్యాలి. లేకపోతే అంతా నాశనమే! ఈ కారణం చేత ఎండాకాలం ఎప్పుడొస్తుందో, తొలకరి ఎప్పుడు ప్రారంభమవుతుందో, శీతాకాలం ఎప్పుడు ప్రారంభమవుతుందో వివరంగా తెలియాల్సిన అవసరం ఏర్పడింది. ఒక ఋతువు ప్రారంభంలో గింజలు చల్లితే, ఆ సంవత్సరం పంటలు బాగా పండితే, 12 నెలల తర్వాత మళ్లీ అదే ఋతువు ప్రారంభంలో మళ్ళీ గింజలు చల్లవచ్చని రైతు దైర్యంగా ఉంటాడు.
12 చంద్ర మాసాలు 354 రోజులకు సమానం.కాని, ఇవి రుతుచక్రంతో సమానంగా నడవ్వు. ఈ రోజు వసంత ఋతువు ప్రారంభమనుకోండి. 12 చంద్ర మాసాల తర్వాత మళ్ళీ కొత్త సంవత్సరం తిరిగి వసంత ఋతువుతో ప్రారంభమైతే ఏ ఇబ్బంది. ఉండేది కాదు. నెలకొక్కొక్క రాశి చొప్పున సూర్యుడు ఒక సంవత్సరంలో పన్నెండు రాశులూ తిరిగి మళ్లీ తన ప్రస్థానం ప్రారంభిస్తాడు. రుతు చక్రం కూడా సూర్య గమనంతో సరిగ్గా తిరుగుతుంది. చంద్ర గమనంతో కాదు. సూర్యుడు 12 నక్షత్ర రాశుల్నీ సరిగ్గా 365.25 రోజుల్లో చుట్టి వస్తాడు. దీన్ని సౌర సంవత్సరం అంటారు.
ఐదు వేల సంవత్సరాలకు పూర్వం నుంచే ఈజిప్టు దేశస్థులకు చంద్ర కళల మీద కంటే, రుతుచక్రం మీదనే ఆసక్తి ఎక్కువ. ఆ దేశస్థుల జీవనాధారం నైలు నది. నైలు నది వరదలతో వారి ఎడారి భూముల సస్యశ్యామలాలయ్యాయి. ఈవరదలు 365 రోజులకొక సారి వచ్చేవి. వారు సవత్సర కాలాన్ని ఆధారంగా తీసుకొని కేలండరు తయారు చేసుకున్నారు. దీన్ని 12 నెలలుగా విభజించారు. నెలకి 30 రోజుల చొప్పున 360 రోజులు పోగా, మిగిలిన 5 రోజులూ పండుగ రోజులూగా భావించి, ఆ తర్వాత మళ్ళీ కొత్త సంవత్సరం లెక్కకట్టేవారు. సూర్యుడి గతి మీద ఆధారపడ్డ సౌర సంవత్సరం 365.25 రోజులు కావడంతో నైలు నది వరదలు సంవత్సర ప్రారంభం నుంచి నెమ్మది నెమ్మదిగా అలస్యంగా వస్తూ వచ్చాయి.
గ్రీకు విజ్ఞాని యూడోక్సస్ క్రీ.పూ. 380 ప్రాంతంలో సంవత్సరం పొడవులోని ఈ ఆరు గంటల వ్యత్యాసాన్ని కనుగొన్నాడు. ఈజిప్టుని పాలిస్తున్న మాసిదోనియా రాజు టోలెమీ ఈ తేడాని గుర్తులో ఉంచుకొని కేలండరులో మార్పులు తేవాలని ప్రయత్నించాడు.కాని చాందస ఈజిప్షియన్ పురోహితులు ఈ ప్రయత్నాన్ని అడ్డుకున్నారు.
రోమన్లు సౌర, చాంద్రమాన పద్థతులను కలిపి ఒక కేలండరు ఏర్పాటు చేసుకున్నారు . మొదట్లో వారి సవత్సరానికి పది నెలలే ఉండేవి. మొదటి నాలుగు నెలలూ, వారి దేవుళ్ళ పేరిట; మర్షియస్, ఏప్రిలిస్, మెయస్, జూనియస్ అని పేర్లు పెట్టుకున్నారు. ఆ తర్వాత మాసాలకు సంఖ్యానామాలిచ్చారు. అవి, క్వింటిలిస్ (ఐదవది), సెక్సటిలిస్ (ఆరవది), సెప్టెంబర్ ?(ఏడవది), అక్టోబర్ (ఎనిమిదవది), నవంబర్ (తొమ్మిదవది), డిశంబర్(పదవది). వారి సంవత్సరం మార్చిన ప్రారంభం అయ్యేది. రోమన్ రిపబ్లిక్*కి ఏడాదికొకసారి ఎన్నికలు జరిగేవి. రోమను పురోహితులు తమకు అనుకూలమైనవారు పదవిలో ఉంటే సంవత్సరానికో అధికమాసం తగిలించేవారు. వ్యతిరేకులు పదవిలో ఉంటే మానేసేవారు. ఈ విధంగా వారి కేలండరు అస్తవ్యస్తంగా తయారయ్యేద. క్రీస్తుపూర్వం 46వ సంవత్సరం నాటికి సూర్యుడు గతికీ, వారి కేలండరుకీ 80 రోజుల దాకా వ్యత్యాసం ఏర్పడింది.
అప్పుడే ఈజిప్టునించి తిరిగి వచ్చిన రోమన్ చక్రవర్తి జూలియస్ సీజరు ఈ గందరగోళమంతా చూసి, కేలండరు సంస్కరణకి పూనుకున్నడు. సౌర సంవత్సరం పొడవు 365.25 రోజులుగా గుర్తించాడు. అప్పటి దాకా ఉన్న పది నెలలకీ జనవరి, ఫిబ్రవరి అనే మరో రెండు మాసాలను చేర్చాడు.
మార్చి 1వ తేదీ బదులు, జనవరి 1వ తేదీని సంవత్సరం ప్రారంభం కావాలన్నాడు. నెలకీ 30 రోజుల చొప్పున 12 నెలలకీ 360 రోజులు. పోగా మిగిలిన 5 రోజులూ వీటిలో 5 నెలలకు సర్దాడు.ఈ లెక్కన 5 నెలలకు 31 రోజులు, 7 నెలలకు 30 రోజులూ ఉండాలి. కాని రోమన్లకు ఫిబ్రవరి అచ్చిరాని మాసం. అందుచేత దానిలో ఒక రోజు తీసి మరో నెలకు చేర్చాడు. ఈ విధంగా ఆరు మాసాలు 31 రోజులతోటీ, 5 మాసాలు 30 రోజులతోటీ, ఒక మాసం 29 రోజులతోటీ ఏర్పడ్డాయి. జనవరి 31, ఫిబ్రవరి 29 ,మార్చి 31, ఏప్రిల్ 30, మే 31, జూన్ 30, క్వింటిలిస్ 31, సెక్సిటిలిస్ 30, సెప్టెంబరు 30, అక్టోబరు 31, నవంబర్ 30, డిసెంబర్ 31 రోజులతో,మొత్తం 365 రోజులూ పూర్తి అయ్యాయి. అయితే, సంవత్సరానికి పావు రోజు చొప్పున 4 సంవత్సరాలలో ఒక రోజు మిగిలిపోతుంది. అందుచేత ప్రతి నాలుగో సవత్సరానికీ 365 రోజుల బదులు 366 రోజులు ఉండాలని నిర్ణయించారు. ఆ రోజును ఫిబ్రవరి మాసానికి కలిపి ఫిబ్రవరిలో 29 రోజులకి బదులు 30 రోజులు ఉండాలని నిర్ణయమైంది.
సంవత్సరానికి 365 రోజులుంటే 52 వారాల ఒక రోజు అవుతుంది. ఫిబ్రవరి 10 వ తేదీ ఈ సంవత్సరం ఆదివారమైతే, మరుసటి సంవత్సరం అది సోమవారమూ, ఆ తరువాత సంవత్సరం మంగళవారం అవుతూ వస్తుంది. 366 రోజులుంటే 52 వారాల 2 రోజులు, ఈ సంవత్సరంలో ఫిబ్రవరి 10వ తేదీ ఆదివారమయి, ఇది 366 రోజుల సంవత్సరమయితే పై సంవత్సరం ఫిబ్రవరి 10వ తేదీ మంగళవారమవుతుంది. ఒక రోజు దాటేసి, గెంతేసి, లీప్ చేసి అయిందన్న మాట. అందుచేత అటువంటి సంవత్సరాన్ని 'లీప్ ఇయర్ ' అంటారు. ఈవిధంగా 4 సంవత్సరాలకు ఒక సారి 'లీప్ ఇయర్ ' వస్తుంది.
ఇంత కష్టపడ్డందుకు ప్రతిఫలంగా తన పేరు అచంద్రార్కం నిలిచిపోయేందుకు 'క్వింట్*లిస్ ' మాసాన్ని తన పేరిట జులై మాసంగా మార్చేశాడు జూలియస్ సీజర్. ఈ కేలెండరు అమలులోకి వచ్చే ముందు క్రీ.పూ. 46వ సంవత్సరానికి 445 రోజులు ఏర్పాటు చేసి, ఆ తర్వాత నుంచే కొత్త కేలెండర్ని అమలులోకి తెచ్చేడు. ఈ విధంగా దారి తప్పిపోయిన రోమను కేలండర్ని క్రమబద్ధం చేశాడు జూలియస్ సీజర్. అప్పటి నుంచి ఈ కేలండర్ని ' జూలియస్ కేలండర్ ' అని పలిస్తూ వచ్చాడు.
జూలియస్ సీజరు తరువాత సీజర్ అగస్టస్ పరిపాలనకు వచ్చాడు.' జూలియస్ సీజర్ సంవత్సరంలోని ఒక మాసానికి తన పేరు పెట్టుకోగా లేనిది నేనెందుకు పెట్టుకోకూడదు? 'అనుకున్నాడు. సెక్స్*టిలియస్ మాసానికి తన పేర ' ఆగస్టు ' అని పేరు పెట్టాడు. ' వీధుల పేర్లూ, నగరాల పేర్లూ తమకనుకూలంగా మాచ్చేసే పద్థతి ఈ నాటిదికాదు. రెండు వేల సంవత్సరాల పూర్వం నించీ ఉంది. పేరైతే మార్చాడు ఆగస్టస్ చక్రవర్తి. కాని జులై మాసానికి 31 రోజులుంటే ఆగస్టుకు 30 రోజులే వచ్చాయి. దాంతో తల కొట్టేసినట్లయ్యింది అతనికి. ఇది పని కాదని, ఫిబ్రవరి మాసంలోని 29 రోజులలో ఒక రోజు తీసివేసి ఆగస్టుకు కలిపేసి దానికి 31 రోజులు చేశాడు. రాజు గారు తలుచుకుంటే దెబ్బలకు కాదవా ? ఈ విధంగా ఫిబ్రవరి నెలకు 28 రోజులే మిగిలాయి, అప్పటినుంచి లీపు సంవత్సరంలో మాత్రం 29 రోజులుంటాయి.
నికేయా నగంలో జరిగిన క్రైస్తవ చర్చి కౌన్సిల్ జూలియన్ కేలండర్ని ఆమోదించింది. అప్పటినుంచి డిసెంబర్ 25 వ తేదీ క్రిస్టమస్ పండుగగా స్థిరపడిపోయింది.
సౌర సంవత్సరం 365 1/4 రోజులయితే ఈ కేలండరు ఏ అవాంతరమూ లేకుండా సాగిపోయేది. కథ కంచికి వెళ్ళేది. కాని సౌర సంవత్సరం పొడవు సరీగా 365 రోజుల 5 గంటల 48 నిముషాల 46 సెకన్లు. లేదా 365,24220 సవత్సరాలు ఈ లెక్కని సౌర సంవత్సరం కంటె జూలియన్ సంవత్సరం సగటున 11 నిముషాల 14 సెకన్లు పెద్దది. ఈ తేడా స్వల్పమే అయినా కొన్ని శతాబ్దాలు గడిచేటప్పటికి పెద్దదౌతుంది. 128 సంవత్సరాలలో సౌర సంవత్సరం కంటే జూలియన్ సంవత్సరం ఒక రోజు పెద్దదవుతుంది.
సూర్యుడు తన ప్రయాణంలో భూమధ్య రేఖని దాటి ఉత్తరాభిముఖంగా కదిలే రోజును వసంత విషువత్ ( స్ప్రింగ్ ఈక్వినాక్స్ ) ఆంటారు. ఆ రోజున రాత్రింబగళ్ళు సరిగ్గా పన్నెండేసి గంటలు. క్రీ.శ. 325 లో అది మార్చి 21న వచ్చింది. 453లో మార్చి 20న, 581లో మార్చి 19కి జరిగిపోతూ వచ్చింది. ఈ వసంత విషువత్తు క్రీ.శ. 1263 నాటికి సౌరసంవత్సరం కంటే జూలియన్ సంవత్సరం 8 రోజులు పెద్దదయింది. ఆ సవత్సరం వసంత విషువత్తు మార్చి పదమూడవ తేదీనే వచ్చింది. క్రైస్తవుల ఈస్టర్ పండుగ ఈ వసంత విషువత్*తో ముడిపడి ఉంది. ఇది ఈ విధంగా జరిగిపోతూ ఉండటంతో ఈస్టర్ పండుగ జరిగిపోతూ వచ్చింది. రోజర్ బేకన్ ఈ సంగతులన్నీ వివరిస్తూ పోపు నాలుగవ అర్బన్*కి 1263లో ఒక ఉత్తరం రాశాడు. కాని, మరో మూడు శాతాబ్దాల దాకా క్రైస్తవ మతాధికారులు ఏ చర్యా తీసుకోలేదు. 1582 నాటికి వసంత విషువత్ మరో రెండు రోజులు ముందుకు జరిగింది. అ ఏడు మార్చి 11 నే వచ్చింది. అప్పుడు పోవు అయిన గ్రిగరీ - పదమూడు, ఇక ఊరుకుంటే లాభం లేదని రంగంలోకి దిగాడు.
మొట్టమొదటగా ఆ సంవత్సరం అక్టోబర్*లో 10 రోజులు తీసేశాడు. అక్టోబరు 5ని అక్టోబరు 15గా మార్చేఏడూ. దానితో జూలియన్ కేలండర్ సౌర సంవత్సరంతో సమానమయింది. 1583లో వసంత విషవత్తు మళ్ళీ మార్చి 21కి వచ్చేసింది. కాని ఇలాగే ఊరుకుంటే అది మళ్ళీ వెనక్కి జారడం ప్రారంభిస్తుంది. ఈ తేడా 128 సంవత్సరాలకు ఒక రోజు అని చెప్పుకున్నాం. అయితే 384 సంవత్సరాలలో 3 రోజులు, లేదా 4 శతాబ్ధాలకు 3 రోజులు అవుతుంది. ప్రతి నాల్గు వందల సంవత్సరాల్లోను 3 లీపు సంవత్సరాలు వదిలివేస్తే సరి. తూర్పు యూరప్ దేశాలు, రష్యాలోని ఆర్ధడాక్స్ చర్చ్ అప్పటికీ దీన్ని అంగీకరించలేదు. 1917 రష్యన్ బోల్ష్విక్ విప్లవం తర్వాత లెనిన్ గ్రెగోరియన్ కేలెండర్ని అమలుపరిచాడు. అక్టోబర్ 25ని నవంబర్ 7గా మార్చాడు. ఇదీ జూలియన్, గ్రెగోరియన్ కేలెండెర్ కథ.
కల్పము (కాలమానం):
కల్పం అంటే బ్రహ్మకు ఒక పగలు. ఇది 432 కోట్ల సంవత్సరాలు. ఒక కల్పంలో 14 మన్వంతరాలుంటాయి. మన్వంతరాన్నే మనుయుగమని కూడా అంటారు. మన్వంతరానికి 31,10,40,000 సంవత్సరాలు. ఒక్కో మన్వంతరంలో భూమిని ఒక్కో మనువు పాలిస్తాడు. ప్రస్తుతం నడుస్తున్నది ఏడవ మన్వంతరం. పాలిస్తున్నది వైవస్వత మనువు. దీన్ని వైవస్వత మన్వంతరం అంటారు. ఒక్కో మన్వంతరంలో 71 మహాయుగాలు, ఒక్కో మహాయుగంలో నాలుగు యుగాలు (కృత, త్రేతా, ద్వాపర మరియు కలి యుగాలు) ఉంటాయి.
దేవతల కాల ప్రమాణము మన(మానవ) కాలప్రమాణమునకు 360 రెట్లు అధికము. అనగా మన ఒక సంవత్సరకాలము దేవతలకు ఒక దివారాత్రము (పగలు + రాత్రి). మన 30 సంవత్సరములు దేవతలకు ఒక నెల. మన 360 సంవత్సరములు వారికి ఒక (దివ్య) సంవత్సరము. ఇట్టి 12,000 దివ్య సంవత్సరములు వారికి ఒక దివ్య యుగము (మహాయుగము). ఇది మనకు ఒక చతుర్యుగకాల సమానము. ఈ విధముగా లెక్క పెడితే మన 43,20,000 సంవత్సరములు ఒక మహాయుగము అగును...
కృత యుగము = 4,800 దివ్య సంవత్సరములు = 17,28,000 మానవ సంవత్సరములు
త్రేతా యుగము = 3,600 దివ్య సంవత్సరములు = 12,96,000 మానవ సంవత్సరములు
ద్వాపర యుగము = 2,400 దివ్య సంవత్సరములు = 8,64,000 మానవ సంవత్సరములు
కలియుగము = 1,200 దివ్య సంవత్సరములు = 4,32,000 మానవ సంవత్సరములు
మొత్తము 12,000 దివ్య సంవత్సరములు = 43,20,000 మానవ సంవత్సరములు - ఒక దివ్య యుగము (చతుర్యుగము, మహాయుగము)
ఇలాంటి వేయి దివ్య యుగములు బ్రహ్మదేవునకు ఒక పగలు. బ్రహ్మ పగలును కల్పము (సర్గము) అంటారు. మరొక వేయి దివ్య యుగములు బ్రహ్మదేవునకు ఒక రాత్రి. ఈ రాత్రిని ప్రళయము అంటారు. అటువంటి 360 దివారాత్రములు బ్రహ్మకు ఒక సంవత్సరము. అటువంటి 100 సంవత్సరములు బ్రహ్మ ఆయుఃకాలము.
కల్పముల పేర్లు :
మహాభారతంలో చెప్పిన ప్రకారం ప్రస్తుతం బ్రహ్మకు 51వ సంవత్సరంలో "శ్వేతవరాహ కల్పం" నడుస్తున్నది. మత్స్య పురాణం (290.3-12)లో 30 కల్పాల పేర్లు చెప్పబడ్డాయి. అవి:
శ్వేత కల్పము
నీలలోహిత కల్పము
వామదేవ కల్పము
రత్నాంతర కల్పము
రౌరవ కల్పము
దేవ కల్పము
బృహత్ కల్పము
కందర్ప కల్పము
సద్యః కల్పము
ఈశాన కల్పము
తమో కల్పము
సారస్వత కల్పము
ఉదాన కల్పము
గరుడ కల్పము
కౌర కల్పము
నారసింహ కల్పము
సమాన కల్పము
ఆగ్నేయ కల్పము
సోమ కల్పము
మానవ కల్పము
తత్పుమాన కల్పము
వైకుంఠ కల్పము
లక్ష్మీ కల్పము
సావిత్రీ కల్పము
అఘోర కల్పము
వరాహ కల్పము
వైరాజ కల్పము
గౌరీ కల్పము
మహేశ్వర కల్పము
పితృ కల్పము
వాయు పురాణం 21వ అధ్యాయంలో 28 కల్పాల పేర్లున్నాయి. తరువాతి అధ్యాయంలో మరో ఐదు కల్పాలపేర్లున్నాయి.
మన్వంతరము :
హిందువుల పురాణాల ప్రకారం ఒక మనువు యొక్క పాలనా కాలాన్ని మన్వంతరము అంటారు. ఒక్కొక్క మన్వంతరము 30,84,48,000 సంవత్సరాల పాటు జరుగును. ఒక బ్రహ్మ దినము లో 14 మన్వంతరాలు, 15 మన్వంతర రాత్రులు ఉంటాయి. ప్రస్తుతము మనము ఏడవ మన్వంతరములో ఉన్నామని హిందువులు భావిస్తారు. ప్రతి మన్వంతరము 71 మహాయుగములుగా విభజించబడినది.
భాగవతం అష్టమ స్కంధంలో మన్వంతరాల గురించిన వివరణ ఉన్నది. ప్రస్తుతం వైవస్వత మన్వంతరంలో 27 మహాయుగాలు గతించి 28వ మహాయుగంలో సత్య, త్రేతా, ద్వాపర యుగాల తరువాత కలియుగం నడుస్తున్నది. ప్రతి మన్వంతరంలోను సప్తర్షులు, ఇంద్రుడు, సురలు మారుతుంటారు. భగవంతుని అవతారాలు కూడా మారుతుంటాయి.
మన్వంతరాల పేర్లు :
స్వాయంభువ మన్వంతరము
స్వారోచిష మన్వంతరము
ఉత్తమ మన్వంతరము
తామస మన్వంతరము
రైవత మన్వంతరము
చాక్షుష మన్వంతరము
వైవస్వత (ప్రస్తుత) మన్వంతరము
సూర్యసావర్ణి మన్వంతరము
దక్షసావర్ణి మన్వంతరము
బ్రహ్మసావర్ణి మన్వంతరము
ధర్మసావర్ణి మన్వంతరము
భద్రసావర్ణి మన్వంతరము
దేవసావర్ణి మన్వంతరము
ఇంద్రసావర్ణి మన్వంతరము
వెనుకటి మన్వంతరాలలో జరిగిని కొన్ని ముఖ్య సంఘటనలు :
1. స్వాయంభువ మన్వంతరము:
మనువు - స్వాయంభువు.
భగవంతుని అవతారాలు - కపిలుడు, యజ్ఞుడు - దేవహూతి కడుపున కపిలునిగా జన్మించి ధర్మ జ్ఞానాలను లోకాలకు ఉపదేశించాడు.దీనినే కపిలగీత అని అన్నారు. స్వాయంభువ మనువు చిరకాలం రాజ్యం పాలించి, విరక్తుడై రాజ్యాన్ని త్యజించి, భార్యయైన శతరూపతో బయలుదేరి అరణ్యాలకు వెళ్ళాడు. సునంద నది ఒడ్డున తీవ్రమైన తపస్సు చేశాడు. క్షుధార్తులైన అసురులు, యాతుధానులు ఆ మనువును భక్షించడానికి వచ్చారు. నారాయణుడు ఆకూతి(స్వాయంభువ మనువు కూతురు) గర్భంలో యజ్ఞునిగా జన్మించి దుష్టులను సంహరించి త్రిదివాలను పాలించాడు.వేదశిరుడు అను విప్రుని కుమార్తెకు విభుడు అను పేరుతో అవతరించెను.
మనుపుత్రులు - ప్రియవ్రతుడు, ఉత్తానపాదుడు. ఉత్తానపాదుని కొడుకు ధ్రువుడు తపస్సు చేసి, నారాయణుని దర్శనము పొందాడు.
మనుపుత్రికలు -ఆకూతి(రుచి ప్రజాపతి భార్య),ప్రసూతి(దక్ష ప్రజాపతి భార్య),దేవహూతి(కర్ధమ ప్రజాపతి భార్య).
సప్తర్షులు - మరీచి ప్రముఖులు
ఇంద్రుడు - రోచనుడు
సురలు - యామాదులు
ప్రహ్లాదుని జననము, నరసింహ అవతారము మరియు వరహ అవతారము ఈ మన్వన్తరములొ జరిగినది.
2. స్వారోచిష మన్వంతరము:
మనువు - స్వరోచికి వనదేవతయందు కల్గిన కుమారుడు.
మనువు పుత్రులు - చైతుడు,రోచిష్మదుడు,కింపురుషుడు
భగవంతుని అవతారాలు - విభువు - వేద శిరసునికి తుషతయందు విభుడనే పేరుతో అవతరించి, కౌమార బ్రహ్మచారియై, ఎనభై అయిదు మంది మునులచే వ్రతాన్ని ఆచరింపజేశాడు.
సప్తర్షులు - ఊర్జుడు,స్తంభుడు,ప్రాణుడు,దత్తోళి,ఋషభుడు,నీవారుడు, అరివంతుడు
ఇంద్రుడు - విపశ్చింతుడు
సురలు - తుషితాదులు
సురత చక్రవర్తి వృత్తాంతము
౩. ఉత్తమ మన్వంతరము:
మనువు - ప్రియవ్రతుని కొడుకు ఉత్తముడు.
మనువు పుత్రులు - భావనుడు, సృంజయుడు, యజ్ఞహోత్రుడు
భగవంతుని అవతారాలు - సత్య సేనుడు - ధర్మునికి సూనృత యందు సత్యసేనుడనే పేర అవతరించి సత్యవ్రతం అనుష్టించి దుష్టులను సంహరించి సత్యజితునికి సుఖాన్ని కూర్చాడు.
సప్తర్షులు - ప్రమాదాదులు (వశిష్టుని సుతులు)
ఇంద్రుడు - సత్యజితుడు
సురలు - సత్యదేవ శృతభద్రులు
4. తామస మన్వంతరము:
మనువు - ఉత్తముని సోదరుడు తామసుడు.
మనువు పుత్రులు - వృషాఖ్యాతి, నరుడు, కేతువు మొదలైన పదుగురు పుత్రులు
భగవంతుని అవతారాలు - హరి - హరిమేధసునికి హరిణియందు హరి యను పేరిట అవతరించి మకరగ్రస్తుడైన గజేంద్రుని రక్షించాడు. (గజేంద్ర మోక్షము)
సప్తర్షులు - జ్యోతిర్వ్యోమాదులు
ఇంద్రుడు - త్రిశిఖుడు
సురలు - విధృతి తనయులు వైధృతులు (వేదరాశి నశించినపుడు ఆ తేజస్సును తమలో జీర్ణం చేసుకొన్నవారు)
5. రైవత మన్వంతరము:
మనువు - తామసుని సోదరుడు రైవతుడు
మనువు పుత్రులు - అర్జున ప్రతినింద్యాదులు
భగవంతుని అవతారాలు - వైకుంఠుడు - శుభ్రునకు వికుంఠయందు వైకుంఠునిగా అవతరించాడు. రమాదేవి ప్రార్ధనను మన్నించి వైకుంఠాన్ని నిర్మించాడు.
సప్తర్షులు - హిరణ్య, రోమ, వేదశిర, ఊర్ధ్వబాహు ప్రముఖులు
ఇంద్రుడు - విభుడు
సురలు - భూత దయాదులు
6. చాక్షుష మన్వంతరము:
మనువు - చక్షుసుని పుత్రుడు చాక్షుసుడు
మనువు పుత్రులు - పురువు, పురుషుడు, సుద్యుమ్నుడు మొదలైనవారు
భగవంతుని అవతారాలు - అజితుడు, కూర్మావతారం - వైరాజునికి సంభూతియందు అజితుడనే పేర అవతరించాడు. ఇదే మన్వంతరంలో దేవతలు, రాక్షసులు కలిసి అమృతము కొరకై క్షీరసాగర మథనముశివుడు కాలకూట విషము మింగాడు. లక్ష్మీ దేవి అవతరించింది. సాగర మధనం చివర ధన్వంతరి అమృతంతో వచ్చాడు. మోహినీరూపుడై భగవంతుడు అమృతాన్ని దేవతలకు అందజేశాడు. చేశారు. భగవంతుడు కూర్మావతారుడై మందరగిరిని నిలిపాడు.
సప్తర్షులు - హవిష్మ దీరకాదులు
ఇంద్రుడు - మంత్రద్యుమ్నుడు
సురలు - ఆప్యాదులు
7. వైవస్వత (ప్రస్తుత) మన్వంతరము:
ఇది ప్రస్తుతం జరుగుతున్న మన్వంతరము. చాక్షుష మన్వంతరం చివర కల్పాంత ప్రళయకాలంలో భగవానుడు మత్స్యావతారుడై జలరాశినుండి జనులను, ఓషధులను దరిజేర్చాడు. వేదాలను కాపాడాడు.
మనువు - వివస్వంతుని పుత్రుడు వైవస్వతుడు. అతనికి శ్రాద్ధదేవుడు అనే పేరు కూడా ఉంది.
మనువు పుత్రులు - ఇక్ష్వాకుడు, నృగుడు, ధృష్టుడు, శర్యాతి, నరిష్యంతుడు, నాభాగుడు, దిష్టుడు, కరూశుడు, పృషధ్రుడు, వసుమంతుడు.
మనువు పుత్రికలు - ఇల(సుద్యుమ్నుడు).
భగవంతుని అవతారాలు - కశ్యపునకు అదితి యందు వామనుడిగా జన్మించి బలి చక్రవర్తి నుండి మూడడుగుల నేల యాచించి త్రివిక్రముడై ముల్లోకాలను ఆక్రమించాడు.
సప్తర్షులు - కశ్యపుడు, అత్రి, వశిష్టుడు, విశ్వామిత్రుడు, గౌతముడు, జమదగ్ని, భరద్వాజుడు
ఇంద్రుడు - ఓజస్వి
సురులు - వసువు, రుద్రుడు, ఆదిత్యుడు, విశ్వదేవుడు, నాసత్యుడు, మరుత్తు
ఈ మన్వంతరమున పరశురామ, శ్రీ రామ, బలరామ, శ్రీ కృష్ణ మరియు బుద్ద అవతారములు జరిగినవి, మరియు కల్కి అవతరిస్తారు.
8. (సూర్య) సావర్ణి మన్వంతరము:
రాబోయే మన్వంతరము
మనువు - సావర్ణి - విశ్వకర్మకు సంజ్ఞ, ఛాయ అను ఇద్దరు పుత్రికలు. వీరు వివస్వంతుని భార్యలయ్యారు. వివస్వంతునికి బడబ అనే మూడవ భార్య కూడా ఉన్నదంటారు. సంజ్ఞకు యముడు, యమి, శ్రాద్ధదేవుడు జనించారు. ఛాయకు సావర్ణి, తపతి, శనైశ్చరుడు కలిగారు. బడబకు అశ్వినులు జనించారు. వీరిలో సావర్ణియే కాబోయే ఎనిమిదవ మనువు.
మనువు పుత్రులు - నిర్మోహ విరజస్కాదులు
భగవంతుని అవతారాలు - సార్వభౌముడు - వేదగుహ్య అయిన సరస్వతి యందు సార్వభౌముడనే పేర అవతరిస్తాడు. ఇంద్ర పదవిని పురందరుని నుండి బలికి అప్పగిస్తాడు. వైవస్వత మన్వంతరంలో వామనునికి మూడడుగుల వేల దానమిచ్చినందుకు ప్రతిఫలంగా బలికి ముల్లోకాల సార్వభౌమత్వం సిద్ధించనుంది. బలి ఇప్పుడు సుతల లోకంలో ఉన్నాడు.
సప్తర్షులు - గాలవుడు, దీప్తిమంతుడు, పరశురాముడు, అశ్వత్థామ, ఋష్యశృంగుడు, బాదరాయణుడు (వీరందరూ ఇప్పుడు ఆత్మయోగనిష్ఠులై తమతమ ఆశ్రమాలలో ఉన్నారు)
ఇంద్రుడు - విరోచన సుతుడైన బలి
సురలు - సుతపసులు, విజులు, అమృత ప్రభులు
9. దక్షసావర్ణి మన్వంతరము:
మనువు - వరుణుని పుత్రుడు దక్ష సావర్ణి
మనువు పుత్రులు - ధృతకేతువు, దీప్తి కేతువు మొదలైనవారు.
భగవంతుని అవతారాలు - (ధర్మసేవ్యుడు?) భగవంతుడు ఆయుష్మంతునికి అంబుధార వలన ఋషభుడనే పేర అవతరించి అద్భుతునికి ఇంద్ర పదవిని ప్రసాదిస్తాడు.
సప్తర్షులు - ద్యుతిమంతాదులు
ఇంద్రుడు - అద్భుతుడు
సురలు - పరమరీచి గర్గాదులు
10. బ్రహ్మసావర్ణి మన్వంతరము:
మనువు - ఉపశ్లోకుని సుతుడు బ్రహ్మసావర్ణి
మనువు పుత్రులు- భూరిషేణుడు మొదలైనవారు
భగవంతుని అవతారాలు - భగవంతుని అంశచే విశ్వసృజునికి విషూచియందు జనించి ఇంద్రునిగా ఉంటాడు. శంభునికి శక్తినిస్తాడు.
సప్తర్షులు - హవిష్మంతుడు మున్నగువారు
ఇంద్రుడు - శంభుడు
సురలు - విభుదాదులు
11. ధర్మసావర్ణి మన్వంతరము:
మనువు - ధర్మసావర్ణి
మనువు పుత్రులు - సత్య ధర్మాదులు పదిమంది.
భగవంతుని అవతారాలు - సూర్యునికి ధర్మసేతువనే పేర జన్మించి వైధృతునికి త్రైలోక్య సామ్రాజ్యాన్నిస్తాడు.
సప్తర్షులు - అరుణాదులు
ఇంద్రుడు - వైధృతుడు
సురలు - విహంగమాదులు
12. భద్రసావర్ణి మన్వంతరము:
మనువు - భద్ర సావర్ణి
మనువు పుత్రులు - దేవసుతాదులు
భగవంతుని అవతారాలు - సత్య తాపసుడు - సత్యతపసునికి సూనృత యందు అవతరిస్తాడు.
సప్తర్షులు - తపోమూర్త్యాదులు
ఇంద్రుడు - ఋతధాముడు
సురలు - పరితారులు
13. దేవసావర్ణి మన్వంతరము:
మనువు - దేవసావర్ణి
మనువు పుత్రులు - విచిత్ర సేనాదులు
భగవంతుని అవతారాలు - దేవహోత్రునికి బృహతియందు దైవహోత్రుడు అనుపేర అవతరిస్తాడు. దివస్పతికి ఐశ్వర్యం అనుగ్రహిస్తాడు.
సప్తర్షులు - నిర్మోహ తత్వదర్శనాదులు
ఇంద్రుడు - దివస్పతి
సురలు - సుకర్మాదులు
14.ఇంద్రసావర్ణి మన్వంతరము
మనువు - ఇంద్ర సావర్ణి
మనువు పుత్రులు - గంభీరాదులు
భగవంతుని అవతారాలు - సత్రాయణునకు బృహద్భానుడు అను పుత్రునిగా జన్మిస్తాడు.
సప్తర్షులు - అగ్నిబాహ్యాదులు
ఇంద్రుడు - శుచి
సురలు - పవిత్రాదులు
యుగాలు, మహా యుగము:
దేవతల కాల ప్రమాణము మన(మానవ) కాలప్రమాణమునకు 360 రెట్లు అధికము. అనగా మన ఒక సంవత్సరకాలము దేవతలకు ఒక దివారాత్రము (పగలు + రాత్రి). మన 30 సంవత్సరములు దేవతలకు ఒక నెల. మన 360 సంవత్సరములు వారికి ఒక (దివ్య) సంవత్సరము. ఇట్టి 12,000 దివ్య సంవత్సరములు వారికి ఒక దివ్య యుగము (మహాయుగము). ఇది మనకు ఒక చతుర్యుగకాలానికి సమానము. ఈ విధముగా లెక్క పెడితే మన 43,20,000 సంవత్సరములు ఒక మహాయుగము అగును
కృత యుగము = 4,800 దివ్య సంవత్సరములు = 17,28,000 మానవ సంవత్సరములు
త్రేతా యుగము = 3,600 దివ్య సంవత్సరములు = 12,96,000 మానవ సంవత్సరములు
ద్వాపర యుగము = 2,400 దివ్య సంవత్సరములు = 8,64,000 మానవ సంవత్సరములు
కలియుగము = 1,200 దివ్య సంవత్సరములు = 4,32,000 మానవ సంవత్సరములు (ఇందులో 5,106 సంవత్సరాలు జరిగినది)
మొత్తము 12,000 దివ్య సంవత్సరములు = 43,20,000 మానవ సంవత్సరములు - ఒక దివ్య యుగము (చతుర్యుగము, మహాయుగము)
ఇలాంటి వేయి దివ్య యుగములు బ్రహ్మదేవునకు ఒక పగలు. బ్రహ్మ పగలును కల్పము (సర్గము) అంటారు. మరొక వేయి దివ్య యుగములు బ్రహ్మదేవునకు ఒక రాత్రి.ఈ రాత్రిని ప్రళయము అంటారు. అటువంటి 360 దివారాత్రములు బ్రహ్మకు ఒక సంవత్సరము. అటువంటి 100 సంవత్సరములు బ్రహ్మ ఆయుఃకాలము.
కృతయుగంలో ధర్మం నాలుగు పాదాలపై నడుస్తుందనీ, త్రేతాయుగంలో మూడు పాదాలపైన, ద్వాపర యుగంలో రెండు పాదాలపైన, కలియుగంలో ఒక పాదంపైన నడుస్తుందని చెబుతారు.
యుగాదులు:
కృత యుగాది - కార్తీక శుద్ధ నవమి
త్రేతా యుగాది - వైశాఖ శుద్ధ తదియ
ద్వాపర యుగాది - మాఘ బహుళ అమావాస్య
కలి యుగాది - భాద్రపద బహుళ త్రయోదశి
యుగాల మధ్య జరిగిన ఒక కథ:
భాగవతం ఏకాదశ స్కందము నుండి , ఇప్పటి మన్వంతరము ఆరంభములో, అనగా స్వాయంభువు మన్వంతరములోని మొదటి మహాయుగంలోని సత్యయుగం మధ్యకాలంలో - సూర్యవంశపు రాజు కకుద్ముని కుమార్తె రేవతి అనే సుందరి. ఆయన తన జ్యోతిష్కుల మాటలు నమ్మలేక, తన కుమార్తెకు తగిన వరుని గురించి అడగడానికి, తన కుమార్తెతో కలసి బ్రహ్మ వద్దకు వెళ్ళాడు. అక్కడ బ్రహ్మ దర్శనం కోసం ఆయన షుమారు 20 నిముషాలు (అప్పటి కాలమానం ప్రకారం) వేచి ఉండవలసి వచ్చింది. దర్శనం తరువాత కకుద్ముడు తన సందేహాన్ని చెప్పగా బ్రహ్మ నవ్వి, "నీవు వచ్చిన తరువాత 27 మహాయుగాలు గడచిపోయాయి. కనుక నీవు మనసులో ఉంచుకొన్న వరులెవ్వరూ ఇప్పుడు జీవించి లేరు. ప్రస్తుతం భూలోక వాసులు శ్రీకృష్ణభగవానుని అవతారంతో పునీతులౌతున్నారు. నీవు తిరిగి భూలోకానికి వెళ్ళి నీ కూతురుకు కృష్ణుని అన్న బలరామునితో వివాహం జరిపించు అని చెప్పాడు. అతడు అలాగే తెరిగి వెళ్ళి తన కుమార్తె రేవతి ని బలరామునకిచ్చి పెళ్ళి చేసాడు.
(ఒక మహాయుగము = బ్రహ్మకు 43.2 సెకనులు)
సృష్టిని పాలించేది మనువులు. ఒక్కో మనువు 71 మహా యుగాలు పాలిస్తాడు. అలాంటి 14 మనువులు పాలించే కాలం బ్రహ్మకుఒక పగలు. రాత్రి కాలం కూడ అంటె అవుతుంది. ఉదయ కల్పం; క్షయ కల్పం. ఇంత వరకు ఆరు ఉదయ కల్పములు, బ్రంహకు జరిగాయి. ఈ ఆరు ఉదయ కల్పములను పాలించిన మనువులు 1.స్వయంబువు, 2 స్వారీచ, 3. ఉత్తమ, 4. తామన, 5, రైవత 6 చాక్షువ. ఇప్పుడు ఏడవ మనువు వైవస్వతుడు పాలిస్తున్నాడు. 71 మహా యుగములలో 28 వ మహా యుగములోని కలియుగము నడుస్తున్నది.
బ్రహ్మ:: బ్రహ్మ ఒక్కడు కాదు. బ్రహ్మ ఆయుష్షు 100 సంవత్సరాలు. ఇప్పటివరకు మానవ బ్రహ్మ, చాక్షువ బ్రహ్మ, వాచిక బ్రహ్మ, శ్రావణ బ్రహ్మ, జన్మ బ్రహ్మ, నాసిక జన్మ బ్రహ్మ అండ జన్మ బ్రంహ అనబడే ఆరుగురు బ్రహ్మలు పుట్టి గతించారు. ప్రస్థుతం విష్ణువు నాభీ కమలంలో పుట్టిన బ్రహ్మ కాలలో 50 సంవత్సరాలు గడిచి పోయాయి. 51 వ సంవత్సరంలో మొదటి దినం గడుస్తున్నది. బ్రహ్మ సవత్సరం అంటే 306 రోజులు అనగా, 3,091,76,00,00,000 సంవత్సరాలు. 100 సంఅత్సరాలు అంటే 3,09,17,376 కోట్ల సంవత్సరాలు. అలాంటి ఆరుగురి బ్రహ్మల జీవిత కాలం 18,55,04,256 కోట్ల సంవత్సరాలు గడిచి పోయాయి. 7 వ బ్రహ్మ కాలం 2009,62,944,00,000 సంవత్సరాలయితే అందులో 27మహా యుగాలు అనగా11,66,40,000 సంవత్సరాలు గడిచి పోయాయి. 51 వ సంవత్సరంలో 27 మహా యుగాలు గడచి పోగా ఇప్పుడు 28 వ మహా యుగం లో కృత, త్రేత, ద్వాపర యుగాలు అనగా 38,88,000 సంవత్సరాలు గడిచి పోయాయి. కనుక పంచాంగ కర్థల అంచనా ప్రకారం సృష్టి వయస్సు 200,96,29,56 కోట్ల 5 లక్షల, 33 వేల ఒక వంద సంవత్సరాలు...
1.ధర్మం (నీతిగా ఎవరికీ హాని లేకుండా జీవించడం
2.అర్థం (డబ్బును న్యాయబద్ధంగా సంపాదించడం )
3. కామం (కోరికలను ధర్మబద్ధంగా తీర్చుకోవడం)
4. మోక్షం (చివరకు దేవునిలో కలిసిపోవడం )
చార్వాకం, నాస్తికులు తప్ప అందరూ ఈ నాలుగు అంశాలు అంగీకరించారు .చార్వాకం మాత్రం అర్ధాన్ని ,కామాన్ని మాత్రమే అంగీకరిస్తుంది ,ప్రస్తుత ప్రపంచమంతా ఈ కామార్థాలకు లోబడి నాశనమవుతుంది .
ఇక శంకరాచార్యులు, బౌద్ధము మోక్షానికి, నిర్వాణానికి ఎక్కువ ప్రాధాన్యత ఇచ్చాయి .
శంకరుని దృష్టిలో ఈ ప్రపంచమంతా మాయ మోహితం, కాబట్టి ఆ మాయ మోహము నుండి బయటపడడమే మోక్షం అన్నారు .
ఇక ఈ జగమంతా కోరికల వలన దుఃఖసాగరమైనది. కనుక కోరికల నుండి బయటపడడమే నిర్వాణం( మోక్షం )అని బుద్ధుడు అన్నాడు.
సూక్ష్మంగా చెప్పాలంటే చరిత్రకందని వాంగ్మయం లేని ప్రాచీన కాలంలో, ప్రపంచంలోని అధిక ప్రాంతం అజ్ఞానాంధకారంలో ఉన్నప్పుడు ,భారతదేశం ఆధ్యాత్మిక ప్రకాశంతో వెలిగిపోయింది అనడంలో ఎలాంటి సందేహం లేదు.పుట్టుక చావుల చక్రము నుండి తప్పించుకునేందుకు, చావుకి దూరం కావడానికి, మానవునికి ఉన్న ఒకే ఒక మార్గం ,సమస్త అంధకారానికి అతీతమైన సూర్యకాంతితో ప్రకాశించే పరబ్రహ్మను!(పరమాత్మను) సాక్షాత్కరించుకోవడమే "ముక్తి "అని ఋషులు చాటారు .
ఈ ఆలోచన నుండి ఆత్మ చింతల నుండి వెలువడినవే ప్రస్థాన త్రయాలు. అవే ఉపనిషత్తులు భగవద్గీత ,బ్రహ్మ సూత్రాలు. వీటికి మూలాధారం వేదాలు. అసలు భారతీయ దర్శనంలో ముఖ్యమైనవి వేదాలు ఏమి చెబుతున్నాయో ఒకసారి పరిశీలిద్దాం. వేదాలు నాలుగు అవి
1.రుగ్వేదం 2.సామవేదం 3 .యజుర్వేదం 4 .అధర్వణ వేదం. వీటికి ఉపవేదాలు గాంధర్వవేదం, అర్థవేదం, ధనుర్వేదం ,ఆయుర్వేదాలు.
ఈ వేదాలలో అత్యంత విలువైన ధ్యానసంపద ఉన్నది. సమస్త విషయాలు ,వాటి పరిష్కారాలు వివరించబడినాయి.
1. ఋగ్వేదంలో దేవతల గుణగణాలు ,దేవతా స్తోత్రాలు, మానవ మనుగడకు కావలసిన ఖగోళ శాస్త్ర విషయాలు ఉన్నాయి .ఇందులో 1017 శ్లోకాలు 10580 మంత్రాలు ఉన్నాయి. వీటిలో ఉండే మంత్రాలను ఋక్కులు ,ఋతములు ,సత్యాలు అంటారు .
2.యజుర్వేదంలో మానవులు చేయవలసిన యజ్ఞయాగాదులతో పాటు ,జ్యోతిష్య, వాణిజ్య ,వ్యవసాయ, వాస్తు శాస్త్ర రహస్యాలను వివరించారు. ఇందులో 1975 పద్య గద్యాలు ఉన్నాయి. 2198 మంత్రాలు ఉన్నాయి.
3. సామవేదంలో మానసిక ఉల్లాసాన్ని కలిగించే కళలైన సంగీత ,సాహిత్య ,నృత్య శాస్త్రాలను వర్ణించారు. ఇందులో 1875 మంత్రాలున్నాయి. వీటిలో 1504 ఋగ్వేద మంత్రాలే. ఇవి శాంతి మంత్రాలు.
4.అధర్వణ వేదంలో వైద్య ,సామాజిక ,రాజకీయ వ్యవస్థలు, మూలికా వైద్యం ,మంత్ర తంత్రాలు ,జంతు, వృక్ష శాస్త్రాల అంశాలు ఉన్నాయి .వీటిలో 5977 మంత్రాలు ఉన్నాయి .
వేదం కేవలం బ్రతకడానికేగాక ,జీవించడాన్ని నేర్పింది .సమాజ జీవనాన్ని ప్రతిపాదించి ఐక్యమత్యానికి తోడ్పడింది.
మన వేదాలలో మానవుని మనోచింతనలో ఉన్న అనేక సందేహాలకు చక్కని పరిష్కారాలు, సుఖ జీవనానికి సోపానాలు ఉన్నాయి.. వాటిని ఆరాధించడం కాదు, ఆచరణలో పెట్టాలి ,నేడు ధర్మ ప్రచారం ఎక్కువైనది కానీ ధర్మాచరణ తక్కువైనది .అందుకే నేడు సమాజంలో వివిధ రుగ్మతలు, అసమానతలు అహంకారాలు ,ఆధిపత్య ధోరణితో మానవుని మనుగడ గందరగోళం చోటుచేసుకున్నది.
అయితే వేదాలలో ,వాటి ధర్మాలలో ,మనుస్మృతిలో కొన్ని మానవ సమసమాజ ప్రగతికి అడ్డంకులుగా కొన్ని మంత్రాలు ఉన్నాయనటంలో ఎలాంటి సందేహం లేదు. వేదాల వలన వర్ణాశ్రమం ఏర్పడినదని, శూద్రులు ఏర్పడ్డారని ,అనేక కులాలు ఏర్పడ్డాయని అనేకమంది హేతువాదులు, నాస్తికులు ఎప్పటికీ కూడా విమర్శిస్తూనే ఉన్నారు.అయితే గురువింద ఎంత అందంగా ఉన్నా దానికి నలుపు ఉంటుంది .అలాగే ఎంత మంచి వారిలో కూడా ఏదో ఒకచోట కొద్దిగా చెడు ఉంటుంది కదా , కనుక మనము వేదాలలో ఉన్న మంచిని గ్రహించి ,వేదాలలో అస్పృశ్యతకు కారణమైన, అనాగరకమైన మూఢ నమ్మకాలకు , మూఢాచారాలకుసంబంధించిన అంశాలను త్రోసిపుచ్చవచ్చును. వ్యతిరేకించవచ్చును. వాటిని మినహాయించి మనకి అనుకూలమైన ,ప్రజా శ్రేయస్సుకు సౌలభ్యంగా ఉండే అంశాలను మనము లెక్కలోనికి తీసుకోవడంలో ఎలాంటి ఇబ్బంది ఉండదని నా అభిప్రాయం .
ఇప్పటికీ ఎక్కువమంది అనేక విధాలుగా వేదాలలోను, మనుస్మృతిలోను వర్ణ వ్యవస్థకు చెందిన కొన్ని జుగుప్సాకరమైన సంస్కృతిని శూద్రులకు ,ఇతరులకు ఆపాదించారని చెబుతున్నారు. నిజమే కాదనము. అది ముమ్మాటికీ తప్పే , మూర్ఖమే , అనాగరికతే,కానీ ఇది ఒకప్పటి మాట ,స్వాతంత్రానికి ముందు పురాతన కాలంలో అవి జరిగి ఉండవచ్చు .వాటిని నేడు కూడా మనం ఖండించవచ్చు .అయితే నేటి ఆధునిక కాలంలో పట్టణాలలో నగరాలలో అందరూ కలిసి పోతున్నారు .ఎక్కడో కొద్దిగా పల్లెల్లో ఇప్పటికీ ఆ సంస్కృతి ఉన్నది. దానిని ఖండించవలసినదే.
అనేకమంది సంఘసంస్కర్తల ఉద్యమాల కారణంగా, అనేక ఇతర వ్యతిరేక ఉద్యమాల కారణంగా, ముఖ్యంగా అంబేద్కర్ మహనీయుడు రాజ్యాంగం వ్రాసి, దళితులకు ,బహుజనులకు ఓటు హక్కు, స్త్రీలకు రక్షణ కల్పించి ,అనేక హక్కులను ఆపాదించినారు ,కనుక ప్రస్తుతం, గతంతో పోల్చుకున్నట్లయితే ఎక్కడో అడపాదడపా కొన్ని సంఘటన తప్ప ఎక్కడా ఎక్కువగా కుల వ్యవస్థ, కుల వృత్తులు కొనసాగడం లేదు అని చెప్పవచ్చు. కొంతవరకు ఇంకా అంతగా మనస్మృతిని అంగీకరిస్తున్న వారు నేడు చాలా తక్కువ మంది ఉండి ఉండవచ్చు.
ఇక వేదాలలో సుఖ జీవనానికి, మనోవికాసానికి ,మానవ ప్రశాంత జీవన విధానానికి, సంబంధించిన అనేక విషయాలు, ఆధ్యాత్మిక ఆలోచన విధానాలు చర్చింపబడినాయి. కనుక మనము నేటి అతి భౌతికవాద దృక్పథాన్ని వదిలి ,సరైన ఆధ్యాత్మికత మార్గంలో పయనించడంలో, ఎలాంటి అపోహలు ఉండరాదు అని కొందరి భావన. ఎక్కువ మంది వాదన .
ఆధ్యాత్మికత అంటే ఆధి+ ఆత్మ ....ఆధ్యాత్మిక అంటే మనోవేదనకు ,మనసుకు చెందిన ఆలోచనలు,మనో వ్యధ అని చెప్పవచ్చు. ఆధ్యాత్మికత అంటే అది విశ్వజ్ఞానం .అదే నీవు నేను ఒకటే అనే భావం. అదే జీవుడు దేవుడు ఒకటని,జీవుడు దేవుడు వేరు కాదని , ఉన్నదంతా ఒకటేనని ,అది నీవు అని ,అదే పదార్థమని ,అదే శక్తి అని ,అదే దేవుడని, అదే ఇది అది అని అద్వైతం చెబుతుంది .అదే ధర్మం ,అదే సత్యం ,అదే దయ ,అదే కరుణ అని వేదాలు ఘోషిస్తున్నాయి. మనిషి బ్రతకడమే కాదు మనిషి జీవించాలి అంటే సమాజంలో తాను బ్రతుకుతూ పదిమందిని బ్రతికించాలి అదే జీవితమంటే ఆ జీవితానికి కావలసిన సత్యాలను జీవన గమన సుధామయ విషయాలను ఎంత చక్కగా వివరించారు ఒకసారి చూద్దాం . ఇటువంటి విషయాలు మరి ఏ ఇతర మత గ్రంథాలలోనూ లేవని చెప్పవచ్చు. వాటిని మన వేదాలు ఎలా చెప్పాయో ఒకసారి చూద్దాం.
సత్యం వద... సత్యాన్ని చెప్పు
ధర్మం చర... ధర్మాన్ని ఆచరించు
మాతృదేవోభవ.. నీ తల్లిని దైవంగా భావించు
పితృదేవోభవ*నీ తండ్రిని దేవుడుగా భావించు
ఆచార్యదేవోభవ*నీ గురువుని దేవునిగా భావించు
అతిధి దేవోభవ*ఇంటికి వచ్చిన అతిధిని దేవునిగా భావించు
శ్రద్దయా దేయంఎవరికి ఏది అయినా ఇచ్చేటప్పుడు శ్రద్ధతోఇవ్వు
త్వమేవ ప్రత్యక్షం బ్రహ్మసి.. మనకు కనిపించేదంతా బ్రహ్మ స్వరూపమే
బ్రహ్మ వదిష్యామిబ్రహ్మము గురించి తెలుసుకుందుము గాక
అసతోమా సద్గమయ.. ఏదైతే యదార్థం కాదో, దాన్నుంచి యదార్ధమైన దానిని పొందుదుముగాక
తమసోమా జ్యోతిర్గమయ.. చీకటి నుండి వెలుగులోకి వెళుదుము గాక
మృత్యూర్మా అమృతoగమయమన మరణము నుండి పునర్జన్మ అమృతత్వానికి నిర్వాణ పథానికి వెళుదుము గాక
ఆత్మనస్తు కామాయ ప్రియ0 భవంతి.. అసలు ఈ ప్రపంచం అంతా కూడా ఆత్మ కోసమే ప్రీతిపాత్రమవుతుంది
* తత్వమసి అది నీవే , సూక్ష్మరూపంలో ఉండే జీవం నేనే .
త్వమేహమ్ నువ్వే నేను, నేనే నువ్వు
* అహం బ్రహ్మాస్మి నేనే బ్రహ్మము (జ్ఞానము )
ప్రజ్ఞానం బ్రహ్మ చైతన్య స్వరూపమే నేను
* ఆయం ఆత్మ బ్రహ్మ* బ్రహ్మ స్వరూపమే ఆత్మ స్వరూపం .(నిర్గుణ నిరంజన, నిరాకార బ్రహ్మమే ఆత్మ)
సర్వం ఖలిద్వం బ్రహ్మఅంతా బ్రహ్మమయమే
అని వేదాలు ఆత్మ, పరమాత్మ ,జీవాత్మ, సృష్టి ,బ్రహ్మము, మనసు, జీవితం గురించి వివరిస్తున్నాయి. కనుక వేదాలలో ఉన్న మంచి విషయాలను జీవితానికి అన్వయించుకొని సర్వేజన సుఖినోభవంతు సమస్త లోకం సుఖినోభవంతు అంటూ జీవనం సాగించడమే భారతీయ తత్వ శాస్త్ర ముఖ్య ఉద్దేశం .
ఓం శాంతి శాంతి శాంతిః
సర్వేజనా సుఖినో భవంతు
No comments:
Post a Comment