తులసీదాసు ప్రతిరోజూ సాయంత్రం రామాయణప్రవచనం చేస్తుండేవారు...
హనుమంతులవారు ఓ వృద్ధమానవుని రూపంలో ఆ చివరి వరుసలో కూర్చొని వింటుండేవారు...
ఓరోజు తులసీదాసుగారు సుందరకాండ చెబుతూ...
"హనుమంతుడు లంకలో, ఓ తోటలో తెల్లనిపూలను చూచెను" అని చెప్పారు...
హనుమంతుడు ఉలిక్కిపడి, 'అరె నేను చూచింది ఎర్రని పూలు కదా!' అనుకుని, సర్లే సభ అంతా ఖాళీ అయిపోయాక, దాసుగారికి చెబుదాం...అని మిన్నకుండిపోయారు...
ప్రవచనం అయిపోయింది...
సభంతా ఖాళీ అయిపోయింది...
వృద్ధ మానవుని రూపంలో ఉన్న హనుమ,
తులసీ చెంతకు చేరి, "అయ్యా! దాసుగారూ! హనుమంతులవారు చూచింది తెల్లని పూలు కాదండీ...ఎఱ్ఱనిపూలు" అన్నాడు.
"కాదు హనుమంతులవారు చూచింది తెల్లనిపూలే" అన్నాడు స్థిరంగా.
"కాదు ఎఱ్ఱనివి" అన్నాడు ఆ వృద్ధుడు స్వరం పెంచి.
"కాదు తెల్లనివి" దాసుగారు పట్టు వదలలేదు...
ఇక లాభం లేదనుకుని హనుమంతులవారు తన నిజరూపంతో దర్శనమిచ్చి-
"నేనెవరుకున్నావు? నేను హనుమాన్... స్వయంగా ఆ తోటలో పూలను చూచినవాణ్ణి. నేను చూచింది ఎఱ్ఱనిపూలే" అన్నాడు.
"హనుమా! మీకు సహస్రాదిక వందనములు...
మీ దర్శనం రామదర్శనానికి శుభసూచకం...
మీరు చూచింది తెల్లని పూలే"
అన్నారు దాసు చిరునవ్వుతో...
వొళ్లు మండింది హనుమాన్ కు...
హనుమ రాముణ్ణి ప్రార్థించాడు...
రాములవారు ప్రత్యక్షమయ్యారు...
ప్రత్యర్థులిద్దరూ రామునికి నమస్కరించుకున్నారు...
"హనుమా ఏంటి విషయం?" అడిగారు రాములవారు...
చూడు రామా! నేను లంకలో చూచింది ఎఱ్ఱని పూలైతే, ఈ దాసు తెల్లనిపూలు అంటున్నాడు...
అన్నాడు చిన్నపిల్లడిలా హనుమ.
రాములవారు చిరునవ్వుతో-
"అవును హనుమా! నీవు చూచింది తెల్లని పూలే."అన్నారు.
"హే రామా! మీరు కూడా దాసు పక్షం అయిపోయారా?" అన్నారు విచారంగా.
"లేదు హనుమా! నీవు చూచింది తెల్లనిపూలే...
కానీ రావణునిపై ఆగ్రహంతో ఉన్న నీ కళ్లు ఎరుపెక్కి ఆ తెల్లనిపూలు ఎఱ్ఱగా కనబడ్డాయి...అంతే." అని తీర్పుతీర్చారు రాములవారు.
ఇద్దరూ సంతోషించారు...
హనుమ, దాసుగారిని ఆత్మీయంగా కౌగిలించుకున్నారు...
రాములువారు మాయమైనారు...
No comments:
Post a Comment