ప్రారబ్ధానుభవం తప్పేది కాదు.

 

🙏ఈ సృష్టిలో గల 84 లక్షల జీవరాశులలో భగవంతుడు మానవుని అగ్రభాగాన ఉంచాడు. ఏ ఇతర ప్రాణికీ లేనన్ని శక్తియుక్తులను, తెలివితేటలను ఇచ్చాడు. ప్రకృతిని అర్థం చేసుకోవడమేగాక.. కొంతవరకూ తన నియంత్రణలో ఉంచుకోగల్గిన సామర్థ్యాన్ని ఇచ్చాడు. ‘నీ ఇష్టానుసారం జీవితాన్ని గడపవచ్చు’ అంటూనే ఒక కఠినమైన, దాటలేని గీటు గీశాడు. ఏమిటా గీత అంటే.. కర్మ ఫలం. ‘‘నీవు మంచి చెయ్యి, చెడు చెయ్యి, అది నీ ఇష్టం. కానీ.. ఏది మంచి, ఏది చెడు అనే విషయాన్ని గ్రహించడానికి నీకు విచక్షణ జ్ఞానం ఇస్తున్నా. కాబట్టి జాగ్రత్తగా ఆలోచించుకొని నిర్ణయాలు తీసుకో. మంచి పని చేస్తే మంచి ఫలితం. చెడ్డ పని చేస్తే చెడ్డఫలితం’’ అని దైవశాసనం. ఒక్క మనిషికే ఈ నియమం. పశు పక్ష్యాదులకు, మృగాలకు, కీటక జాతులకు ఈ నియమం వర్తించదు. విచక్షణ జ్ఞానం సంతరించుకోని చిన్న పిల్లలకు కూడా ఈ నియమం వర్తించదంటారు ధర్మవేత్తలు.

ఉదాహరణకు ఒక ఆవును స్వేచ్ఛగా వదిలేస్తే తనకు ఇష్టమైన చోట, అనుకూలంగా ఉన్న చోట మేత మేస్తుంది. ‘ఇక్కడ మేయవచ్చా, ఇది నా యజమానిదా, పరాయి వారిదా’.. ఇవేవీ దానికి తెలియవు. ఇతరుల పంటపొలాలలో పడి తింటే దానికి స్వేచ్ఛనిచ్చిన యజమానిదే తప్పవుతుంది గానీ, పైరును మేసిన పశువుదిగాదు. అలాగే.. వేటాడి, ఇతర జంతువులను వధించి కడుపు నింపుకోవడం మృగజాతి లక్షణం. కనుక వాటికి పాప పుణ్యాల ఫలితాలు వర్తించవు. ‘పని’కి కర్మ అనే పేరుంది. పని చేయడమంటే కర్మ చేయడమని అర్థం. అందుకే.. పని ఫలితం అనకుండా ‘కర్మ ఫలం’ అంటున్నాం. మనం ఏ కర్మ చేసినా అంతే మోతాదులో కర్మ ఫలం అనుభవించవలసి ఉంటుంది. ఒక రకంగా ఆధునిక సాంకేతిక శాస్త్ర సూత్రాలు కూడా ఈ సిద్ధాంతాన్ని సమర్థిస్తున్నాయి. భౌతిక శాస్త్రంలో న్యూటన్‌ సూత్రాలు మూడు ఉంటాయి. వాటిలో.. ‘మనం చేసే ప్రతి చర్యకూ దానికి సమానమైన, వ్యతిరేకమైన ప్రతిచర్య ఉంటుంది’ అనే సూత్రం కర్మఫలానికి అతికినట్టు సరిపోతుంది. కర్మసిద్ధాంతంలో దీనినే మన పెద్దలు ‘ప్రారబ్ధం’ అని చెబుతారు. ఆదిత్యయోగీ..

సైన్స్‌లో.. చర్యకు ప్రతిచర్య వెంటనే ఉంటుంది. కానీ, కర్మ సిద్ధాంతంలో మనం చేసే కర్మ తాలూకూ ఫలితం వెంటనే అనుభవంలోకి రావచ్చు. లేదా కొంతకాలానికి రావచ్చు. లేదా మరు జన్మలో, ఆపై జన్మలోనైనా అనుభవానికి రావచ్చు. అనుభవించడం మాత్రం తథ్యం. అది ఎప్పుడు ఎట్లా అనేది దైవ నిర్ణయం. 

‘జనని గర్భము నుండి జనియించినప్పుడు.. కంఠమాలలేవి కానరావు..

మంచి ముత్యపుసరుల్‌ మచ్చుకైననులేవు- మేల్మి బంగరు దండలు మెడకులేవు కాని,

కలదొకమాల మీ కంఠమందు,

అదియే మీ కర్మలన్నియు చేర్చిన కంఠమాల - ప్రారబ్ధమనియెడి చద్దిమూట’

అంటారు పెద్దలు. మన ప్రయాణం ఆరంభించినపుడు మధ్యలో తినడానికి ఎలాంటి పదార్థాలను మూట కట్టుకున్నామో.. ప్రయాణంలో అవే తినాలి కదా! వేరే పదార్థాలు ఎట్లావస్తాయి. ప్రారబ్ధమూ అంతే. అనుభవించక తప్పదు. కాబట్టి, ఎల్లప్పుడూ మంచి పనులే చేస్తే అంతా మంచే జరుగుతుంది. ఆ మంచి ఫలితాన్ని కూడా తీసుకోకుండా దేవుడికి అర్పిస్తే.. పాప, పుణ్యాలు లేక, మరుజన్మ ఎత్తే బాధ తప్పుతుంది. అదే మోక్షం...

సర్వాంతర్యామి దేవుడు

భగవంతుడు అన్ని చోట్లా వ్యాపించి ఉంటే,  మనం ప్రత్యేకంగా గుడికి ఎందుకు వెళ్లాలి.. ప్రతి చోట దేవుడు ఉన్నాడు అని అంటారు కదా.. మరి ప్రత్యేకంగా దేవుడి దర్శనం కావాలి అంటే దేవాలయాలకు మాత్రమే ఎందుకు వెళ్లాలి .. మనం పూజించే మన ఇంటి పూజ గదిలో కూడా దేవుడు ఉన్నాడు కదా.. మన ఇంట్లో ఉండే దేవుడిని కోరికలు కోరితే నెరవేర్చడా.. అనే ఇలాంటి సందేహాలకు ఇప్పుడు సమాధానం తెలుసుకుందాం..

దేవుడిని సర్వాంతర్యామి అని అంటారు. అంటే దేవుడు ప్రతి చోట ఉన్నాడు అని అర్థం. అంతేకాకుండా  దేవుడు అనువనువున మనలను గమనిస్తూనే ఉంటాడు. అయితే దేవుడు ప్రతి చోట ఉన్నప్పటికీ, ఆ దేవుడిని మనం గమనించగలిగే శక్తి మనకు కావాలి. కానీ దేవుడి ఎక్కడున్నాడు.. ఎలా ఉన్నాడు.. అని అడిగే వాళ్లు కూడా ఉంటారు.. అలాంటి వారి కోసమే ఒక ప్రత్యేకమైన స్థానాన్ని ఏర్పాటు చేసి,  అందులో భగవంతుడిని ప్రతిష్టించడం జరిగింది. దానినే మనం దేవాలయాలుగా పరిగణిస్తాము.. అంటే ఉదాహరణకు పాల నుండి వెన్న వస్తుంది అని అంటారు. అయితే అది వెంటనే చూపించమంటే ఎలా కుదురుతుంది . పాలను కాచాలి, తోడు పెట్టాలి. తోడిన పెరుగును  మజ్జిగగా చిలికిన తర్వాత మాత్రమే వెన్న వస్తుంది. ఇంత ప్రాసెస్ జరిగిన తరువాత నే వెన్నని చూపించగలము . ఇక భగవంతుడు కూడా అంతే..

భగవంతుడు ఎదుట కనిపించాలి అంటే ఎలా సాధ్యమవుతుంది. మన మనసును భగవంతుడిపై ఏకీకృతం చేయాలి. అందుకే దేవాలయాలను ఏర్పాటు చేసి, అక్కడున్న వాతావరణం కూడా దేవాలయాలకు వచ్చే భక్తులను ఆనందోత్సాహాల కు గురి చేస్తూ ఉంటుంది.  ఇక ఎప్పుడైతే దేవాలయాలకు భక్తులు వెళ్తారో, అప్పుడు వారి మనసు మొత్తం దేవుడిపైనే నిమగ్నం అవుతుంది. ఎంత ఒత్తిడి ఉన్న వాళ్లు కూడా దేవాలయాలకు వెళ్లగానే   వారి మనసులో  ప్రశాంతతను నింపు కుంటారు. అందుకోసమే దేవాలయాలను ప్రత్యేకంగా ఏర్పాటు చేశారు.

అయితే ఈ దేవాలయాలను ఏర్పాటు చేసేటప్పుడు చుట్టూ ఉన్న వాతావరణాన్ని, భూమి యొక్క సామర్థ్యాన్ని పరీక్షించిన తర్వాతనే ఆ ప్రదేశంలో విగ్రహాన్ని ప్రతిష్టించడం జరుగుతుంది. మరి కొన్ని ప్రదేశాలలో భగవంతుడు తనంతటతానే  స్వయంగా కొలువు తీరుతాడు. అలాంటి ప్రదేశాలను స్వయంభూ దేవాలయాలు అని అంటారు.. అయితే దేవాలయాలకు ఎందుకు వెళ్తారు అంటే అక్కడున్న వాతావరణానికి మన మనస్సు ప్రశాంతంగా ఉంటుంది. దేవుడిపై మనసును నిమగ్నం చేయగలిగే శక్తి మనకు లభిస్తుంది. ఏకాగ్రత పెరుగుతుంది.  ఆరోగ్యం పెంపొందుతుంది. ఎప్పుడైతే ఆహ్లాదకరమైన వాతావరణంలో సమయాన్ని గడుపుతామో అప్పుడు మనం కూడా ఆరోగ్యంగా, ఆనందంగా ఉండగలుగుతారు...

*అంతా మన మంచికే. *

ఓ వ్యక్తి నెలల తరబడి ప్రతిరోజు రాత్రి నిద్రపోయే ముందు భగవంతుడిని ఇలా ప్రార్ధిస్తుంటాడు.. “భగవంతుడా. నాకోసం ఒక్క సహాయం చెయ్యి, కేవలం ఒకే ఒక్కటి, ఈ సహాయం తప్ప నాకు ఇంకేమి వద్దు.. నా పూర్తి జీవితంలో ఇక ఎప్పుడు నిన్ను ఏ కోరికా కోరను, ఈ ఒక్క కోరిక మాత్రం తీర్చు”. “ఈ లోకంలో నాకున్న కష్టాలు ఇంకెవ్వరికి లేవు, నా కష్టాలు ఒకే వరంతో తీర్చమని అడిగే అత్యాశ నాకు లేదు, కాని నా కష్టాలను మార్చుకుందామని అనుకుంటున్నాను. కాబట్టి నా కష్టాలు ఇంకొకరికి ఇచ్చి అతని కష్టాలు నాకివ్వు చాలు (ఎందుకంటే తన కష్టాల కన్నా మిగిలిన వారివి చాలా తక్కువ కష్టాలు అని అతని భ్రమ)..” నాకు ఇంకేమి వద్దు.. ఈ ఒక్క కోరిక తీర్చు..! అని ఆ వ్యక్తి ప్రతిరోజు వేడుకుంటాడు.

నెలల తరబడి ఆ వ్యక్తి అడుగుతున్న కోరిక భగవంతునికి చేరింది.. ఆరోజు రాత్రి భగవంతుడు అతని కలలోకి వచ్చి ఇలా చెప్పాడు. “కుమారా.. నువ్వు ప్రతిరోజు నాకు చెబుతున్న సమస్యకు రేపటితో అంతిమ పరిష్కారం ఇవ్వబోతున్నా.. అందుకోసం ముందుగా నువ్వు ఒక పని చెయ్యాలి.. నీ కష్టాల చిట్టా అంతా ఒక కాగితం మీద రాసి దానిని రేపు నా దేవాలయానికి తీసుకురా” అని చెప్పాడు. 

ఇక ఆ వ్యక్తి ఆనందానికి అవధులు లేకుండా పోయింది.. ఎంతో ఆనందంతో తన జీవితంలో బాధాకర కష్టాలన్ని ఒక పేపర్ మీద రాయడం మొదలుపెట్టాడు.. ఆ కష్టాలు ఒక్క కాగితంలో సరిపోలేదు.. అతనికున్న కష్టాలన్ని రాసేసరికి ముందుగా అనుకున్న ఒక్క కాగితం కాస్త చాలా కాగితాలయ్యాయి.. ఆ కాగితాలన్ని ఒక కట్టగా కట్టి మరుసటిరోజు ఉదయం దేవాలయానికి బయలుదేరాడు.

ఆనందంతో దేవాలయానికి వెళుతున్న ఆ వ్యక్తికి ఒక ఆశ్చర్యకరమైన దృశ్యం కనిపించింది.. అదే దారిలో తన లాగే పేపర్ల కట్టలు కట్టుకుని తోటి గ్రామస్తులంతా గుడికి వస్తున్నారు. 

ఆ వ్యక్తికి అప్పుడే అర్ధమయ్యింది, “నా ఒక్కడికే కాదు నాతో పాటు భగవంతుడు వీరందరి కలలోకి వచ్చి నాకు చెప్పిందే చెప్పాడన్నమాట” అని.

 అక్కడున్న మిగిలిన వారి పేపరు కట్టలన్ని తన పేపర్ల కన్నా పెద్దగా కనిపిస్తున్నాయి. అంతకు ముందు తనతో పరిచయమున్న వారందరు ఆ కట్టలతో వచ్చేస్తున్నారు..

 ఆ వ్యక్తికి ఆశ్చర్యం కలుగుతుంది “వీరందరికి నాకన్నా మంచి బట్టలున్నాయి, డబ్బులున్నాయి.. ప్రతిరోజు పైకి అందరితో నవ్వుతు మాట్లాడతారు.. కాని తన కన్నా వారి దగ్గరున్న కష్టాల కట్టలు ఎక్కువ ఉండేసరికి అతనికి నెమ్మదిగా నిజం తెలుస్తుంది

  గుడి తలుపులు సమీపిస్తున్న కొద్ది ఆ వ్యక్తిలో భయంతో కూడుకున్న అలజడి మొదలయ్యింది. ఈ అలజడి ఆ వ్యక్తికి మాత్రమే కాదు అక్కడున్న గ్రామస్తులందరికి పాకింది. ఆదిత్యయోగీ..

అనుకున్న సమయం రానే వచ్చేసింది.. గ్రామస్తులంతా ఆ గుడిలోనికి ప్రవేశించారు. 

అప్పుడే భగవంతుడు అదృశ్యవాణిగా ఇలా చెప్పాడు.. “మీ కష్టాలు రాసిన ఆ కాగితపు కట్టలన్ని కింద పెట్టండి”. 

చెప్పినట్టుగానే అందరు వారి కట్టలన్ని కింద పెట్టారు.

 అప్పుడు భగవంతుడు.. “ఇప్పుడు ప్రతి ఒక్కరు అక్కడున్న ఏదో ఒక కట్టను తీసుకోండి, మీరు కోరుకున్నట్టుగానే ఆ కట్టలో రాసివున్న కష్టాలన్ని మీకు బదిలి చేయబడతాయి” అని అన్నాడు. 

అక్కడున్న ప్రతి ఒక్కరిలో భయం చేరింది. “అదే భయంలో అందరు ఒక నిర్ణయానికి వచ్చి వెంటనే అక్కడున్న వారంత ఎవరి కట్టను వారు తీసుకోడానికి ప్రయత్నించారు...

“అంతా మన మంచికే”

అని చిన్నప్పటి నుంచి మనం వింటూనే వున్నాం ..

అయితే, ఈ నానుడి యొక్క యదార్థ స్వరూపాన్ని తెలుసుకోగలగటమే ఆధ్యాత్మికత

“అంతా మన మంచికే” అని విన్నాం కానీ ..

“మరి నాకే ఎందుకు చెడు జరుగుతోంది?” అని అనుకున్నప్పుడు

మనం “ఆధ్యాత్మికత లేని ప్రాపంచికత” లో ఉన్నామన్న మాట

అయితే, ఎప్పుడైతే మన “కంటికి కనబడే ప్రాపంచికత” లో

“కంటికి కనబడని ఆధ్యాత్మికత” ప్రవేశిస్తుందో ..

అప్పుడు మనకు యదార్థం అన్నది యదార్థంగా అనుభూతిలోకి వస్తుంది

“ఔను! నిజమే! ‘ అంతా మన మంచికే’ ” అని!

ఆధ్యాత్మికతలో ప్రవేశించినప్పుడే “జరిగినదంతా మన మంచికే” అనీ

“ప్రస్తుతం జరుగుతూన్నది కూడా మన మంచికే” అనీ

మరి ” భవిష్యత్తులో జరగబోయేది కూడా మంచికే” అనీ

“సృష్టి అంతా మన మంచికే వుండి తీరుతుంది” అనీ అర్థమౌతుంది!

“అసతోమా సద్గమయ-

తమసోమా జ్యీతిర్గమయ-

మృత్యోర్మా అమృతం గమయ”

అంటే

“అసత్యం నుంచి సత్యంవైపు

అంధకారం నుంచి ప్రకాశం వైపు

మృతత్వం నుంచి అమృతత్వం వైపు మళ్ళించు” అని వున్నా ..

“ఎవరో వచ్చి సత్యం వైపు నన్ను తీసుకు వెళ్తారు” అన్నదే “ప్రాపంచికత”

“ఎవరికి వారే యమునా తీరే” అన్నది

అనుభవాత్మకంగా తెలుసుకోగలగాలి .. అదే “ఆధ్యాత్మికత”

ఎవ్వరూ మనల్ని చేయిపట్టుకుని నడిపించజాలరు

ఎవరికి వారే వారి వారి స్వంత బుద్ధిని ఉపయోగించి, స్వీయ వివేకాన్ని వాడుకుని

“ఆధ్యాత్మికత” లో ప్రవేశించగలగాలి, ప్రవేశించాలి

అందుకోసం

ప్రతి ఒక్కరూ వ్యక్తిగతంగా ఇతోధికంగా ధ్యానం చెయ్యాల్సిందే –

ప్రతి ఒక్కరూ వ్యక్తిగతంగా ఇతోధికంగా స్వాధ్యాయం చెయ్యాల్సిందే –

ప్రతి ఒక్కరూ వ్యక్తిగతంగా ఇతోధికంగా సజ్జనసాంగత్యం చెయ్యాల్సిందే!

అన్యధా శరణం నాస్తి!

మరొక్కసారి, మరొక్కసారి చెప్పుకుందాం

“అంతా మన మంచికే జరిగింది గతంలో ..

ప్రస్తుతంలో, వర్తమానంలో జరుగుతూన్నది అంతా మంచే ..

మరి జరుగబోయేది అంతానూ ఇంకా మహా మంచియే!..

నేను,.

 నేను,.

 నాది...

 అంటూ గింజకుంటున్న నేనను తెలివి ఉన్నంత వరకే ఈ నా వికారాలు ఆనందమైన, దుఃఖమైనా!!

ఆ నేను పోతే ఏ వికారాలు, నకారాలు వుండవు........

అదొక్కటి ఉంటే సర్వమూ వున్నట్టే, అదొక్కటి పోతే సర్వము స్వాహా!!

ex :-గాఢ నిద్రలో ఈ నేను ఎక్కడ? నీ, నా వికారాలు ఎక్కడ??

అదే సాధనతోసాధించాల్సిన స్థితి.నిద్రలో తెలియని తనంలో కొంత సమయం, సాధనతో తెలిసిన తత్త్వంలో ఎంతో సమయం దాన్ని చెజిక్కించుకోవాలి!

సర్వేజనా సుఖినో భవంతు

శుభమస్తు

వివాహ పొంతనలు , శుభ ముహూర్తాలు,జ్యోతిషం , న్యూమరాలజీ(పిల్లల పేర్లు, పెద్దల పేరులో మార్పులు, బిసినెస్ నేమ్స్), సైంటిఫిక్ వాస్తు,ప్రాణిక్ హీలింగ్, జాతక సంబంధ పరిష్కారాలకు(వివాహం, ఉద్యోగం, విదేశీ యానం,గృహం, సంబంధ భా౦దవ్యాలు,శత్రునాశనం,కోర్ట్ కేసు లు ,ఆర్దికలావాదేవీలు,etc), పూజలు,హోమాలు,వివాహ౦,దేవాలయ ప్రతిష్ట, గృహ ప్రవేశ౦ శాంతి పూజలు సర్వీసెస్ కొరకు, ఆధ్యాత్మిక వస్తువుల కొరకు సంప్రదించండి.

జ్యోతిష రత్న, జ్యోతిష రత్నాకర

HAVANIJAAA

(M.A (Astro), M.A.(Telugu) , M.A.(English), M.A( Sanskrit), MSW, LLB)

శ్రీ విధాత పీఠం

Ph. no: 9666602371