శ్రీ భాష్యం అప్పలాచార్యుల వారి ఆంధ్ర అనువాదముతో
6వ పాశురము:-
పుళ్ళుమ్ శిలుంబినకాణ్ పుళ్ళరైయన్ కోయిలిల్
వెళ్ళై విళిశంగిన్ పేరరవమ్ కేట్టి లైయో
పిళ్ళా యెళుంది రాయ్ పేయ్ ములై నంజుణ్డు
కళ్ళచ్చగడం కలక్కళియ క్కాలోచ్చి
వెళ్లత్తరవిల్ తుయిల మర్ న్ద విత్తినై
ఉళ్ళత్తు క్కొండు మునివర్గళుమ్ యోగిగళుమ్
మెళ్ల వెళున్దు అరియెన్ర పేరరవమ్
ఉళ్ళమ్ పుగున్దు కుళిర్ న్దేలో రెమ్బావాయ్.
తాత్పర్యము:-
భగవదనుభవము క్రొత్తదగుటచే ఈ వ్రతముయొక్క వైభవము తెలియక తానొక్కతెయే తన భవనములో పరుండి వెలికి రాకయున్న ఒక ముగ్ధను లేపుచున్నారు.
ఆహారము నార్జించుకొనుటకై లేచి పక్షులు కలకలలాడుచు పోవుచున్నవి. ఆ పక్షులకు నాయకుడైన గరుత్మంతునకు స్వామి యగు శ్రీమహావిష్ణువు ఆలయములో తెల్లని శంఖము’సమయమైనది; సేవకురం’డని పెద్దధ్వని చేయుచున్నది. ఆధ్వని వినుట లేదా! ఓ పిల్లా! లెమ్ము. మేము ఎవరులేపగా లేచితిమన్న సందేహము కలుగవచ్చును. పూతన స్తనములందుండు విషము నారగించినవాడును, అసురావేశము గలిగి చంప నుద్యమించిన కృత్రిమ శకటమును కీలూడునట్లు పాలకై ఏడ్చి కాలు చాచి పొడిపొడి యగునట్లు చేసినవాడును, క్షీరసాగరమున చల్లని మెత్తని సుకుమారమైన శేషశయ్యపై లోకరక్షణచింతనలో యోగనిద్ర నమరియున్న జగత్కారణభూతుడు నగు ఆ సర్వేశ్వరుని తమహృదయముల పదిలపరచుకొని మెల్లగా లేచుచున్న మునులను, యోగులను హరి-హరి-హరి అనుచుండునపుడు వెడలిన పెద్దధ్వని మా హృదయములలో చొచ్చి, చల్లబరచి, మమ్మలను మేల్కొల్పినది. నీవు కూడా లేచి రమ్ము.
No comments:
Post a Comment